تفسیر نمونه جلد 4
لطفا منتظر باشید ...
جان خود و اجتماع خويش را آماده براى جهاد كنند، و به اصطلاح خود سازى نمايند، و مسلما هر گونه جهادى بدون آمادگىهاى روحى و جسمى افراد و بدون پيوندهاى محكم اجتماعى محكوم به شكست خواهد بود، مسلمان در پرتو نماز و نيايش با خدا ايمان خود را محكم و روحيه خويش را پرورش مىدهد و آماده هر گونه فداكارى و از خودگذشتگى مىشود، و بوسيله زكات شكافهاى اجتماعى پر مىگردد، و از نظر تهيه نفرات آزموده و ابزار جنگى كه زكات يك پشتوانه اقتصادى براى تهيه آنها مىباشد بهبود مىيابد، و به هنگام صدور فرمان جهاد آمادگى كافى براى مبارزه با دشمن خواهند داشت.2- ميدانيم كه قانون زكات در مدينه نازل شد و در مكه زكات بر مسلمانان واجب نشده بود، با اين حال چگونه مىتواند آيه فوق اشاره به وضع مسلمانان در مكه بوده باشد؟مرحوم شيخ طوسى در تفسير تبيان در پاسخ اين سؤال مىگويد كه منظور از زكات در آيه فوق (زكاة مستحبّ) بوده كه در مكه وجود داشته است، يعنى قرآن، مسلمانان را (حتى در مكه) تشويق به كمكهاى مالى به مستمندان و سر و سامان دادن بوضع تازه مسلمانها مىنمود.3- آيه فوق ضمنا اشاره به حقيقت مهمى مىكند و آن اينكه مسلمانان در مكه برنامهاى داشتند، و در مدينه برنامهاى ديگر، دوران سيزدهساله مكه دوران سازندگى انسانى مسلمانان بود و پيامبر (ص) كوشيد با تعليمات پى در پى و شبانه روزى خود از همان عناصر بتپرست و خرافى عصر جاهليت، آن چنان انسانهايى بسازد كه در برابر بزرگترين حوادث زندگى، از هيچگونه مقاومت و فداكارى مضايقه نكنند، اگر دوران مكه وجود نداشت هيچگاه آن پيروزىهاى چشمگير و پياپى در مدينه نصيب مسلمانان نمىشد.دوران مكه دوران دانشگاه و ورزيدگى و آمادگى مسلمانان بود و به همين دليل حدود نود سوره از يكصد و چهارده سوره قرآن در مكه نازل شد كه بيشتر
