تفسیر نمونه جلد 4

و طبق روايت ديگرى يهود مى‏گفتند:" ما ملت برگزيده‏ايم، و آتش دوزخ جز روزهاى معدودى به ما نخواهد رسيد".

(وَ قالُوا لَنْ تَمَسَّنَا النَّارُ إِلَّا أَيَّاماً مَعْدُودَةً) «1».

و مسلمانان مى‏گفتند ما بهترين امت‏ها هستيم، زيرا خداوند در باره ما گفته است.

(كُنْتُمْ خَيْرَ أُمَّةٍ أُخْرِجَتْ لِلنَّاسِ) «2» آيه فوق نازل شد و بر اين ادعاها قلم بطلان كشيد، و ارزش هر كس را به اعمالش معرفى كرد.

تفسير: امتيازات واقعى و دروغين

‏
در اين دو آيه يكى از اساسى‏ترين پايه‏هاى اسلام بيان شده است، كه ارزش وجودى اشخاص و پاداش و كيفر آنها هيچ گونه ربطى به ادعاها و آرزوهاى آنها ندارد، بلكه تنها بستگى به عمل و ايمان دارد، اين اصلى است ثابت و سنتى است تغييرناپذير، و قانونى است كه تمام ملت‏ها در برابر آن يكسانند لذا در آيه نخست مى‏فرمايد:" فضيلت و برترى به آرزوهاى شما و آرزوهاى اهل كتاب نيست".

(لَيْسَ بِأَمانِيِّكُمْ وَ لا أَمانِيِّ أَهْلِ الْكِتابِ).

سپس اضافه مى‏كند:" هر كس عمل بدى انجام دهد كيفر خود را در برابر آن خواهد گرفت و هيچ كس را جز خدا ولى و ياور خويش نمى‏يابد".

(1) سوره بقره آيه 80.

(2) سوره آل عمران آيه 110.