تفسیر نمونه جلد 4

در حالى كه پيشواى شما از خود شما است" «1».

البته مطابق اين تفسير منظور از اهل كتاب جمعيت يهود و مسيحيانى هستند كه در آن زمان وجود دارند.

در تفسير" على بن ابراهيم" از" شهر بن حوشب" چنين نقل شده كه روزى حجاج به او گفت آيه‏اى در قرآن است كه مرا خسته كرده و در معنى آن فرو مانده‏ام،" شهر" مى‏گويد كدام آيه است اى امير! حجاج گفت:

آيه" وَ إِنْ مِنْ أَهْلِ الْكِتابِ ..." زيرا من يهوديان و نصرانيانى را اعدام ميكنم كه هيچگونه نشانه‏اى از چنين ايمانى در آنها مشاهده نمى‏كنم،" شهر" مى‏گويد آيه را درست تفسير نكردى، حجاج مى‏پرسد چرا؟ تفسير آيه چيست؟" شهر" ميگويد: منظور اين است كه عيسى (ع) قبل از پايان جهان فرود ميايد و هيچ يهودى و نه غير يهودى باقى نميماند مگر اينكه قبل از مرگ عيسى (ع) به او ايمان مياورد او پشت سر مهدى (ع) نماز ميخواند، هنگامى كه حجاج اين سخن را شنيد گفت: واى بر تو اين تفسير را از كجا آوردى؟ ميگويد از محمد بن على بن حسين بن على بن ابى طالب (ع) شنيدم، حجاج گفت و اللَّه جئت بها من عين صافيه!:

" به خدا سوگند آن را از سرچشمه ذلال و صافى گرفتى"! «2» و در پايان آيه ميفرمايد:" در روز رستاخيز، مسيح (ع) گواه بر آنها خواهد بود".

(وَ يَوْمَ الْقِيامَةِ يَكُونُ عَلَيْهِمْ شَهِيداً).

منظور از گواهى مسيح (ع) بر ضد آنها اين است كه او گواهى ميدهد

(1) از مسند احمد و صحيح بخارى و صحيح مسلم و سنن بيهقى (طبق نقل تفسير الميزان).

(2) تفسير برهان جلد اول صفحه 426.