تفسیر نمونه جلد 4

در نهج البلاغه در فرمان مالك اشتر چنين مى‏خوانيم:

فانه ليس من فرائض اللَّه شى‏ء الناس اشد عليه اجتماعا مع تفرق اهوائهم و تشتت آرائهم من تعظيم الوفاء بالعهود، و قد لزم ذلك المشركون فيما بينهم دون المسلمين لما استوبلوا من عواقب الغدر
:" در ميان واجبات الهى هيچ موضوعى همانند وفاى به عهد در ميان مردم جهان- با تمام اختلافاتى كه دارند- مورد اتفاق نيست بهمين جهت بت پرستان زمان جاهليت نيز پيمانها را در ميان خود محترم مى‏شمردند زيرا عواقب دردناك پيمان شكنى را دريافته بودند" «1».

و نيز از امير مؤمنان على (ع) نقل شده كه فرمود:

ان اللَّه لا يقبل الا العمل الصالح و لا يقبل اللَّه الا الوفاء بالشروط و العهود:

" خداوند چيزى جز عمل صالح از بندگان خود نمى‏پذيرد و جز وفاى به شروط و پيمانها را قبول نميكند" «2».

و از پيامبر اكرم (ص) نقل شده كه فرمود:

لا دين لمن لا عهد له‏:

" آن كس كه به پيمان خود وفادار نيست دين ندارد" «3».

و روى همين جهت، موضوع وفاى به عهد از موضوعاتى است كه هيچگونه تفاوتى در ميان انسانها در باره آن نيست خواه طرف پيمان مسلمان باشد يا غير مسلمان و به اصطلاح از حقوق انسان است نه از حقوق برادران دينى:

در حديثى از امام صادق (ع) مى‏خوانيم:

ثلاث لم يجعل اللَّه عز و جل لاحد فيهن رخصة: اداء الامانة الى البر و الفاجر، و الوفاء بالعهد للبر و الفاجر، و بر الوالدين برين كانا او فاجرين!:

(1) نهج البلاغه- نامه‏هاى على (ع) نامه 53.

(2) سفينة البحار جلد 2 صفحه 294.

(3) بحار جلد 16 صفحه 144.