شان نزول
در باره آيه فوق شان نزولهايى ذكر كردهاند كه مناسبتر از همه اين است:زيد الخير و" عدى بن حاتم" كه دو نفر از ياران پيامبر (ص) بودند خدمتش رسيدند و عرض كردند: ما جمعيتى هستيم كه با سگها و بازهاى شكارى صيد مىكنيم، و سگهاى شكارى ما حيوانات وحشى حلال گوشت را مىگيرند، بعضى از آنها را زنده به دست ما مىرسد و آن را سر مىبريم، ولى بعضى از آنها بوسيله سگها كشته مىشوند، و ما فرصت ذبح آنها را پيدا نمىكنيم و با اينكه مىدانيم خدا گوشت مردار را بر ما حرام كرده، تكليف ما چيست؟ آيه فوق نازل شد و به آنها پاسخ گفت «1».تفسير: صيد حلال
به دنبال احكامى كه در باره گوشتهاى حلال و حرام در دو آيه گذشته بيان شد در اين آيه نيز به قسمتى ديگر از آنها اشاره كرده و به عنوان پاسخ سؤالى كه در اين زمينه شده است، چنين مىفرمايد:" از تو در باره غذاهاى حلال سؤال مىكنند (يَسْئَلُونَكَ ما ذا أُحِلَّ لَهُمْ).سپس به پيامبر (ص) دستور مىدهد كه نخست به آنها بگويد هر چيز پاكيزهاى براى شما حلال است (قُلْ أُحِلَّ لَكُمُ الطَّيِّباتُ).يعنى تمام آنچه را اسلام تحريم كرده در زمره خبائث و ناپاكها است
(1) تفسير قرطبى جلد سوم ذيل آيه مورد بحث.