تفسیر نمونه جلد 4

بقره ادعاى يهود را دائر بر اينكه آتش دوزخ جز ايام معدودى به آنان نمى‏رسد ذكر نموده و آنها را سرزنش مى‏كند و در آيه فوق به ادعاى موهوم فرزندى خدا و دوستى خاص او اشاره شده است.

شك نيست كه آنها خود را حقيقتا فرزند خدا نميدانستند تنها مسيحيان، عيسى را فرزند حقيقى خدا ميدانند و به آن تصريح ميكنند «1».

ولى منظورشان از انتخاب اين نام و عنوان براى خود اين بوده كه بگويند رابطه خاصى با خدا دارند و گويا هر كس در نژاد آنها و يا جزء جمعيت آنها ميشد بدون اينكه انجام اعمال صالحى داده باشد، خود به خود، از دوستان و گروه فرزندان خدا مى‏شد! «2» اما ميدانيم كه قرآن با تمام اين امتيازات موهوم مبارزه ميكند و امتياز هر انسانى را تنها در ايمان و عمل صالح و پرهيزگارى او ميشمرد، لذا در آيه فوق براى ابطال اين ادعا چنين ميگويد:" بگو پس چرا شما را در مقابل گناهانتان مجازات ميكند"؟ (قُلْ فَلِمَ يُعَذِّبُكُمْ بِذُنُوبِكُمْ).

يعنى شما خودتان اعتراف داريد كه لا اقل مدتى كوتاه مجازات خواهيد شد، اين مجازات گناهكاران نشانه آن است كه شما ادعاى ارتباط فوق العاده با خدا ميكنيد تا آنجا كه خود را دوستان بلكه فرزندان خدا مى‏شماريد، اين ادعايى بى اساس است. بعلاوه تاريخ شما نشان ميدهد كه گرفتار يك سلسله مجازاتها و كيفرهاى الهى در همين دنيا نيز شده‏ايد و اين دليل ديگرى بر بطلان ادعاى شما است.

(1) منابع مسيحيت مى‏گويد:" لفظ پسر خدا يكى از القاب منجى و فادى ما است كه بر شخص ديگر اطلاق نمى‏شود مگر در جايى كه از قرائن معلوم شود كه قصد از پسر حقيقى خدا نيست"! (قاموس كتاب مقدس ص 345).

(2) اخيرا گروهى در محيط ما شروع به يك نوع تبليغات مسيحيگرى كرده بودند و نام خود را" گروه فرزند خدا"! گذاشته بودند.