تفسير:
هر كس مسئول وظيفه خويش است
به دنبال آيات مربوط به جهاد، دستور فوق العادهاى در اين آيه به پيامبر (ص) داده شده است كه او موظف است به تنهايى در برابر دشمن بايستد، حتى اگر هيچكس همراه او گام به ميدان نگذارد! زيرا او تنها مسئول وظيفه خويش است، و در برابر ساير مردم تكليفى جز تشويق و دعوت به جهاد ندارد.(فَقاتِلْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ لا تُكَلَّفُ إِلَّا نَفْسَكَ وَ حَرِّضِ الْمُؤْمِنِينَ) در حقيقت آيه يك دستور مهم اجتماعى را مخصوصا درباره رهبران در بر دارد، و آن اينكه آنها بايد آن قدر در كار خود مصمم و ثابت قدم و قاطع باشند كه حتى اگر هيچكس دعوت آنها را" لبيك" نگويد، دست از تعقيب هدف مقدس خويش بر ندارد و در عين دعوت ديگران به انجام وظيفه، برنامههاى خود را منوط به اجابت ديگران نشمرند، و هيچ رهبرى تا چنين آمادگى نداشته باشد قادر به انجام رهبرى و پيشبرد اهداف خود نيست مخصوصا رهبران الهى كه تكيه گاه اصلى آنها خدا است خدايى كه سرچشمه تمام نيروها و قدرتها است.و لذا به دنبال اين دستور مىفرمايد:" اميد است خداوند با كوششها و تلاشهاى تو حتى اگر تنها بوده باشى، قدرت و نيروى دشمنان را در هم بشكند، زيرا قدرت او ما فوق قدرتها و مجازات او ما فوق مجازاتها است".(عَسَى اللَّهُ أَنْ يَكُفَّ بَأْسَ الَّذِينَ كَفَرُوا وَ اللَّهُ أَشَدُّ بَأْساً وَ أَشَدُّ تَنْكِيلًا) «1»
(1) باس در لغت به معنى قوت و استحكام و شجاعت است.و تنكيل از ماده نكول به معنى امتناع كردن از روى ترس است و در اصل از نكل (بر وزن اكل) به معنى لجام حيوان گرفته شده و بنا بر اين تنكيل كه مصدر باب تفعيل است به معنى انجام كارى است كه طرف با مشاهده آن، از خلافكارى برگردد و اين همان مجازات است كه هم باعث عبرت ستمكار و هم باعث عبرت ديگران مىشود.