تفسیر نمونه جلد 4

تفسير: قصاص و گذشت

‏
اين آيه قسمت ديگرى از احكام جنايى و حدود الهى تورات را شرح ميدهد، و ميفرمايد:" ما در تورات قانون قصاص را مقرر داشتيم كه اگر كسى عمدا بى‏گناهى را به قتل برساند اولياى مقتول ميتوانند قاتل را در مقابل اعدام نمايند".

(وَ كَتَبْنا عَلَيْهِمْ فِيها أَنَّ النَّفْسَ بِالنَّفْسِ).

و اگر كسى آسيب به چشم ديگرى برساند و آن را از بين ببرد او نيز ميتواند، چشم او را از بين ببرد (وَ الْعَيْنَ بِالْعَيْنِ).

و همچنين در مقابل بريدن بينى، جايز است بينى جانى بريده شود (وَ الْأَنْفَ بِالْأَنْفِ).

و نيز در مقابل بريدن گوش، بريدن گوش طرف مجاز است (وَ الْأُذُنَ بِالْأُذُنِ).

و اگر كسى دندان ديگرى را بشكند او ميتواند دندان جانى را در مقابل بشكند (وَ السِّنَّ بِالسِّنِّ).

و به طور كلى هر كس جراحتى و زخمى به ديگرى بزند، در مقابل ميتوان قصاص كرد (وَ الْجُرُوحَ قِصاصٌ).

بنا بر اين حكم قصاص بطور عادلانه و بدون هيچگونه تفاوت از نظر نژاد و طبقه اجتماعى و طايفه و شخصيت اجرا مى‏گردد، و هيچگونه تبعيضى در آن از اين جهات راه ندارد (البته اين حكم مانند ساير احكام اسلامى داراى شروط