تفسیر نمونه جلد 4

با حماقت كم نظير و تاريخى خود، اسلام را به سوى پرتگاه كشانيد، و پرچمدار اسلام، على (ع) را در تنگناى سختى قرار داد از مصاديق اين آيه شمرده‏اند! «1» اصلاح قسمت اخير اين جلد، در جوار خانه خدا، در مكه مكرمه هنگام تشرف براى مراسم پرشكوه عمره انجام گرفت در حالى كه قلم را به زحمت مى‏توانستم بدست بگيرم و دستم ناراحت بود.

جالب اينكه همان تعصبها را كه در كتب علمى مى‏بينيم به طرز شديد- ترى در ميان افراد عامى و حتى دانشمندان آنها در اينجا مشاهده مى‏كنيم گويا دستى در كار است كه مسلمانان هيچگاه متحد نشوند، اين تعصب حتى به تاريخ پيش از اسلام نيز سرايت كرده و خيابانى كه نزديك خانه كعبه به عنوان شارع ابو سفيان جلب توجه مى‏كند در حال حاضر از" شارع ابراهيم الخليل" بنيانگذار مكه شكوهمندتر است! نسبت" شرك" دادن به بسيارى از مسلمانان، براى يك دسته از متعصبين اين سامان مساوى با آب خوردن است، تكان بخورى فرياد" مشرك"" مشرك" بلند مى‏شود گويا اسلام دربست از آنها است و آنها متوليان قرآنند و بس، و اسلام و كفر دگران به ميل آنها واگذار شده كه با يك كلمه هر كس را بخواهند مشرك و هر كس را بخواهند مسلمان بگويند! در حالى كه در آيات فوق خوانديم خداوند به هنگام غربت اسلام سلمان و امثال او را براى عظمت اين آئين بزرگ بر مى‏انگيزد، و اين بشارتى است كه پيامبر (ص) داده است.

(1) تفسير طبرى جلد ششم صفحه 184- ولى در بعضى از روايات، تنها نام از قوم ابو موسى به ميان آمده كه اشاره به اهل يمن است كه براى يارى اسلام در لحظات حساس كوشيدند. و به طور اشاره خود ابو موسى از اين موضوع استثناء شده است در حالى كه در باره سلمان مى‏خوانيم: خودش و قومش مشمول اين آيه‏اند.