تفسیر نمونه جلد 4

در آيه فوق آن را با اعمال و افكار اهل كتاب مقايسه كرده و مى‏گويد:" كداميك بدتر است" در حقيقت يك نوع كنايه مى‏باشد، همانطور كه گاهى مى‏بينيم فرد ناپاكى از فرد پاكى انتقاد مى‏كند، او در جواب مى‏گويد: آيا پاكدامنان بدترند يا آلودگان؟.

سپس به تشريح اين مطلب پرداخته و مى‏گويد:" آنها كه بر اثر اعمالشان مورد لعن و غضب پروردگار واقع شدند و آنان را به صورت" ميمون" و" خوك" مسخ كرد، و آنها كه پرستش طاغوت و بت نمودند، مسلما اين چنين افراد، موقعيتشان در اين دنيا و محل و جايگاهشان در روز قيامت بدتر خواهد بود، و از راه راست و جاده مستقيم گمراه‏ترند".

(مَنْ لَعَنَهُ اللَّهُ وَ غَضِبَ عَلَيْهِ وَ جَعَلَ مِنْهُمُ الْقِرَدَةَ وَ الْخَنازِيرَ وَ عَبَدَ الطَّاغُوتَ أُولئِكَ شَرٌّ مَكاناً وَ أَضَلُّ عَنْ سَواءِ السَّبِيلِ) «1».

در باره معنى مسخ و تغيير چهره دادن بعضى از انسانها و اينكه آيا منظور از آن مسخ و دگرگون شدن چهره جسمانى است يا دگرگونى چهره فكرى و اخلاقى، به خواست خدا به طور مشروح در ذيل آيه 163 سوره اعراف سخن خواهيم گفت.

(1) سواء در لغت به معنى مساوات و اعتدال و برابرى است، و اينكه جاده مستقيم در آيه فوق سواء السبيل گفته شده به خاطر آن است كه قسمتهاى آن برابر و دو طرف آن مساوى و هموار است و به هر روش معتدل و منظم و خالى از انحراف، راه راست گفته مى‏شود.

ضمنا بايد توجه داشت كه جمله" عبد الطاغوت" عطف بر جمله" مَنْ لَعَنَهُ اللَّهُ" مى‏باشد و" عبد" فعل ماضى است و جمع عبد نيست آن چنان كه بعضى احتمال داده‏اند، و اينكه در آيه فوق نسبت پرستش طاغوت به اهل كتاب داده يا اشاره به گوساله‏پرستى يهود است و يا اشاره به تسليم بى‏قيد و شرط آنها در برابر پيشوايان منحرفشان مى‏باشد.