هر آن كس بعادت بود پاى بند،
تو كاندر پى راحتىّ تنى،
كجا تكيه بر جاى مردان زنى
نه هرگز رسد بر مقام بلند
كجا تكيه بر جاى مردان زنى
كجا تكيه بر جاى مردان زنى
كند هزل بسيار عزم تو سست
نه جدّ تو باور كند هيچكس
نه قدرت بود بيش از خار و خس
درست تو از آن شود نادرست
نه قدرت بود بيش از خار و خس
نه قدرت بود بيش از خار و خس
برو عيب خود را ببخشش بپوش
نباشد از آن عيب پوشيدهتر،
چو باشى ببخشش تو كوشندهتر
تو گر مىتوانى برفعش بكوش
چو باشى ببخشش تو كوشندهتر
چو باشى ببخشش تو كوشندهتر