شود عيب پوشى اگر پيشهات،
خداى جهان عيب پوشت بود
بدين پند اگر گوش هوشت بود
نباشد بد، از فكر و انديشهات،
بدين پند اگر گوش هوشت بود
بدين پند اگر گوش هوشت بود
چو خواهى سلامت تو خاموش باش
زبان را ز بيهوده گفتن ببند
نكوهش نخواهى شد اى هوشمند
بدانش پژوهى همه گوش باش
نكوهش نخواهى شد اى هوشمند
نكوهش نخواهى شد اى هوشمند
چو بيم زيان باشد از راستى،
از آن سود بهتر بود آن زيان
برو راستى پيشه كن اى جوان
چو سودى بود در كژ و كاستى،
برو راستى پيشه كن اى جوان
برو راستى پيشه كن اى جوان