مقامات حضرت مريم (س ) و نماز شب - روزنه ای به سوی اسرار الهی نسخه متنی

صـاحـب ريـاض ، كـتـاب فـقـهـى ارزشـمـنـدى را نوشت كه از جهات مختلفى حائز اهميت است . وى نـقـل مـى كـنـد: حـكـومـت سـتـمـكـار آن زمـان در نـجـف ، عـلمـا و شـيـعـيـان را بـه قـتـل مـى رسـاند. من خانواده ام را به يكى از روستاهاى اطراف نجف بردم تا در امان باشند. به اتفاق يكى از فرزندانم در نجف ماندم تا كتاب رياض را به پايان برسانم . روزى صدايى از كـوچـه بـه گـوشـم رسـيـد. فـهـميدم كه قصد خانه ما را دارند. به همراه فرزندم ، در زير بوته هاى حياط منزل پنهان شديم . آنان به خانه وارد شدند و پس از جستجو كسى را نيافتند. خـدا رحم كرد و بچه نيز به گريه نيامد. پس از رفتن آنان ، بچه را در خانه خواباندم و به نوشتن رياض پرداختم .

در كـربـلا، قـصد قتل شيخ طوسى (ره ) را كرده بودند. شيخ طوسى براى نجات جان خويش ، بـه نـجـف فـرار كـرد و حـوزه عـلمـيـه نـجـف را تـاءسـيـس نـمـود كـه ايـن حـوزه بـيـش از هـزار سال است كه شاگرد تحويل جهان اسلام داده است .

نـكـتـه حـائز اهـمـيـت در ايـن نـمـونه ها آن است كه علماى شيعه ، چگونه به اين نعمات و كرامات بـزرگ دسـت يـافـتـه انـد؟ دليـلش آن اسـت كـه آنـان (نـمـاز شـب ) مـى خـوانـدنـد و در دل شـب ، بـا خـداونـد مـتـعـال راز و نـيـاز مـى كـردنـد و از درگـاه او عـظـمـت و جلال كسب مى كردند.

مقامات حضرت مريم (س ) و نماز شب

حـضـرت مـريـم (س ) كـسـى اسـت كـه سوره نوزدهم قرآن كريم ، به نام آن بانوى بزرگوار نازل شده است . او مادر يكى از پيامبران اولوالعزم ، يعنى : حضرت عيسى (ع ) است . آن حضرت ، فرزند خود را به طور عادى حمل ننمود. بلكه همراه با اعجاز بود. در شاءن حضرت مريم (س ) آيه تطهير نازل شد:

(وَإِذْ قـَالَتِ الْمـَلاَئِكـَةُ يـَا مـَرْيـَمُ إِنَّ اللّهَ اصـْطـَفـَاكِ وَطـَهَّرَكِ وَاصـْطـَفـَاكِ عـَلَى نـِسـَاءِ الْعَالَمِينَ)(71)

و زمـانـى كـه فـرشـتـگان گفتند: اى مريم ! خداوند تو را برگزيده و پاكيزه گردانيد و بر زنان جهانيان برترى بخشيد.)

حـضـرت مـريـم (س ) كـسـى بود كه با ملائكه صحبت مى كرد و ملائكه در محراب با او هم كلام بودند. در قرآن كريم مى خوانيم :

(يَا مَرْيَمُ اقْنُتِي لِرَبِّكِ وَاسْجُدِي وَارْكَعِي مَعَ الرَّاكِعِينَ)(72)

اى مريم ! فرمانبردار خدا باش و نماز را با اهل طاعت بجاى آر.

از مـقـامات حضرت مريم اين كه حضرت زكريا و علماى يهود، دور هم جمع شدند تا يكى از آنان سـرپـرسـتى او را عهده دار شود. در اين ميان حضرت زكريا(ع ) تربيت او را به عهده گرفت . هـمـچـنـين ، درباره مقام بزرگ حضرت مريم (س ) در قرآن كريم آمده است كه زكريا از او كه در محراب عبادت بود، پرسيد: اين رزق و مائده اى كه در كنار تو است ، چيست ؟ مريم پاسخ داد:

(هُوَ مِنْ عِندِ اللّهِ إِنَّ اللّهَ يَرْزُقُ مَنْ يَشَاءُ بِغَيْرِ حِسَابٍ)(73)

(اين از جانب خداوند است . همانا خدا به هر كه خواهد، روزى بى حساب دهد.)

در اواخـر عمر حضرت مريم (س ) ، آن بزرگوار و حضرت عيسى (ع ) از مردم رانده شدند و به بيابان ها رفتند. تا اين كه گرسنگى آن دو را در فشار قرار داد. به ناچار، علف هاى بيابان هـا را مـى خـوردند تا جائى كه شكم هايشان به رنگ سبز گراييد. حضرت مريم (س ) از شدت گـرسـنـگـى دار دنـيا را وداع كرد، در حالى كه حضرت عيسى (ع ) براى يافتن غذا، از مادر جدا شده بود. پس از رحلت حضرت مريم (س ) ، حضرت عيسى (ع ) قبرى آماده كرد و مادر را درون آن نهاد و سر آن را بست و از او پرسيد:

مادر جان ! اكنون كه از دنيا رفته اى ، آيا به مقامى كه خداوند به تو داد، دلخوش هستى يا مى خواهى به