وقـت نماز شب ، از اول نيمه شب تا اول اذان صبح است . هر چه به سحر و اذان صبح نزديك تر شـود، و فـضـيـلت و بـركات آن نيز بيش تر مى شود. هرگاه انسان قادر به اداى نماز شب در وقت تعيين شده نباشد، مى توان قضاى آن را به جاى آورد. امام صادق (ع ) فرمود:(قَضاءُ صَلاةِ اللَّيْلِ بَعْدَ الْغَداةِ اَوْ بَعْدَ الْعَصْرِ مِنْ سِرِّ آلِ مُحَمَّدٍ الَْمحْزُونِ)(75)قـضـاى نـمـاز شـب پـس از نـمـاز صـبـح يـا بـعـد از نـمـاز عـصـر، از اسـرار مـخـفـى اهل بيت پيامبر است .در نـمـاز شـب ، سـمـت قـبـله و ركوع و سجود شرط نيست و نيز تفاوتى در وقت يا خارج از وقت ، ايـسـتـاده يـا نـشـسـتـه و يـا دراز كـشـيـده خـوانـدن آن نـدارد. بـنـابـر ايـن ، انـسـان در هـر حال مى تواند نماز شب بخواند تا بركات آن را كسب نمايد. پيامبر اكرم (ص ) فرمود:(قـالَتْ اُمُّ سـُلِيـمـانِ بـْنِ داوود لِسـُلِيـمـانِ (ع ): يا بُنَىَّ اِيّاكَ وَ كَثْرَةِ النَّوْمِ بِاللَّيْلِ فَاءِنَّ كَثْرَةَ النَّوْمِ بِالْلَّيْلِ تَدَعُ الرَّجُلَ فَقيرا يَوْمَ الْقِي امَةِ)(76)مـادر حـضـرت سـليـمـان ، فـرزنـدش را چـنـيـن نـصـيـحـت كـرد: پـسـرم ! در دل شـب از ايـن كـه زيـاد بـخـوابى پرهيز كن ! زيرا خواب زياد در شب (و نماز شب نخواندن )، فرداى قيامت انسان را فقير مى كند.
نماز شب و شفاعت
نـمـاز شـب بـه انـدازه اى بـه انـسـان مـقـام مـى دهـد كـه در قـيامت مى ايستد و امر و نهى مى كند و اهـل شـفـاعـت مـى شـود و دسـت عـده اى از گـنـاه كـاران و اهـل جهنم را مى گيرد اين كه در روايت آمده است كه : (انسانى كه نماز شب نمى خواند، فقير مى شود)، به اين معنى نيست كه اهل جهنم مى شود؛ زيرا ممكن است با انجام واجبات و ترك محرمات ، اهـل بـهـشـت بـاشـد، امـا بـا نـخـوانـدن نـمـاز شـب ، اهـل شـفـاعـت كـردن نـخـواهـد بـود. كـسـى كه اهل نماز شب مى شود از گناهان نيز دورى مى نمايد و انسان با پرهيز از گناه و انجام نماز شب ، اهـل (اسـرار الهـى ) مـى شـود و بـه بـركـات نـمـاز شـب نائل مى