قبل ازپيروزي انقلاب اسلامي عموم نظريه پردازان انقلاب نگرشي ناشي از فروپاشي نظام هاي حاکم نه بخاطر قدرت انقلابيون بلکه به خاطر ضعف ساختاري و کاهش توانمنديهاي رژيم هاي حاکم ميدانستند و اصولاً معتقد نبودند که ميشود عليه يک نظام قدرتمند و مستحکم قيام کرده و آنرا شکست داد و بقول اسکاچوپول "انقلابها مي آيند و ساخته نميشوند". با پيروزي انقلاب اسلامي عليه رژيم قدرتمند شاه در حاليکه همه ابزار قدرت را در اختيار داشت و مورد حمايت همه قدرتهاي بزرگ جهان هم بود تعجب و حيرت انديشمندان و نظريه پردازان انقلاب را برانگيخت و موجب تغيير گفتمان انقلاب گرديد . از اين جهت نظريه پردازان به عامل بسيج نيروهاي مردمي ،سازماندهي انقلاب ،ايدئولوژيو رهبري انقلاب عطف توجه نموده و در واقع انقلاب اسلامي بعنوان پديده جديدي مورد بررسي آنها قرار گرفت و بعبارت ديگر اعتراف نمودند که دسته ديگري از انقلابها نيز ميتواند وجود داشته باشد که" نمي آيند بلکه ساخته ميشوند".