پيروزي انقلاب اسلامي حتي در جوامع مذهبي غير مسلمان هم آثار خود را بر جاي گذاشت. کليساي مسيحيت که خود را بر اين باور ثابت قدم و پايدار ميديد که نه حق دارد و نه ضرورت دارد وارد صحنه مبارزات سياسي عليه رژيمهاي خود کامه شود و تنها ميتواند به پند و اندرز و نصيحت بسنده کند. با پيروزي انقلاب اسلامي که به رهبري علماي ديني شکل گرفت بعضي از رهبران مسيحيت را بويژه در امريکاي لاتين بفکر انداخت که بعلت اين بي توجهي به نيازهاي عمومي جايگاه خود را در ميان گروههاي اجتماعي از دست ميدهند ، بنابراين با خروج از اصول و معيارهاي پذيرفته شده کليساي واتيکان به انقلابيون پيوسته و اولين تجربه را در انقلاب نيکاراگوئه کسب کردند و فصل جديدي در نظام کليسائي بنام الهيات رهائي بخش براي خود باز نمودند و رهبري بخش مهمي از نهضت هاي آزاديبخش امريکاي لاتين را عليرغم مخالفت واتيکان بر عهده گرفتند.