در مكتب تشيع باب اجتهاد همواره مفتوح بوده و در زمان غيبت نيز فقهاي جامع الشرايط به عنوان نواب امام زمان (عج) وظيفه و رسالت هدايت و راهنمايي پيروان خود را داشته اند و بدين ترتيب يك مسلمان شيعه مي بايست يا مجتهد باشد و يا اينكه از يك مجتهد جامع الشرايط تقليد نمايد در حالي كه در مكتب اهل سنت و جماعت باب اجتهاد بعد از ائمه چهار گانه مكتب هاي اهل سنت كلاً مسدود شده و پيروان اهل سنت را به حال خود واگذاشته اند. و جود اين نهاد در مكتب تشيع نه تنها به پيروان اين مكتب كمك ميكند كه همواره مسائل روز و مستحدثه را با استفاده از فتاواي مراجع تقليد حل و فصل كنند بلكه به خودي خود يك رابطه دائمي و طبيعي ميان رهبران مذهبي كه از مشروعيت لازم نيز برخوردارند و پيروان آنها ايجاد نموده و شرايط مقتضي بهره برداري سياسي براي حضور در فعاليتهاي سياسي , اجتماعي و قيام در مقابل حكام جور را فراهم آورده است.