بودن - بوی جوی مولیان نسخه متنی

بودن

پيمانه هاي برگ
نيلوفران قدسي پر شد

مستان

يك يك

از پاي اوفتادند

اما يكي از ايشان

با سايه اش هنوز

در حذبه ي سماع است

در نور سرخ كژتاب

دو خط : سياه و سربي

بر سطح ارغواني
آرام مي گذشت

پرواز محو
زاغچه اي با كبوتري

شايد به سوي نور و

شايد به سوي خواب

بر بركه ي غروب
نشستن

و اضطراب بودن را
ديدن

در پيچ و تاب سايه ي
نيلوفري بر آب