درآستانه ملكوت - زندگانی حضرت زهرا (س) نسخه متنی

درآستانه ملكوت

«و ان للمتقين لحسن مآب جنات عدن مفتحة لهم الابواب » ⁽¹⁾ (ص 49-50) دختر پيغمبر چند روز را در بستر بيمارى بسر برده؟درست نمى دانيم،چند ماه پس از رحلت پدر زندگانى را بدرود گفته؟،روشن نيست.كمترين مدت را چهل شب ⁽²⁾ و بيشترين مدت را هشت ماه نوشته اند ⁽³⁾ و ميان اين دو مدت روايت هاى مختلف از دو ماه ⁽⁴⁾ تا هفتاد و پنج روز ⁽⁵⁾ ، سه ماه ⁽⁶⁾ ،و شش ماه ⁽⁷⁾ است.

اين همه اختلاف،و اين همه روايت هاى گوناگون چرا؟از اين پيش نوشتيم كه در چنان سالها، تاريخ حادثه ها از خاطر يكى بذهن ديگرى انتقال مى يافت.و چه كسى مى تواند ادعا كند كه همه اين ناقلان از اشتباه بر كنار بوده اند.و اين در صورتى است كه موجبات ديگر در كار نباشد. اما مى دانيم كه در آن روزهاى پرآشوب،از يكسو دسته بندى هاى سياسى هنوز قوت خود را از دست نداده بود ،و از سوى ديگر مسلمانان سرگرم جنگ در داخل سرزمين اسلام بودند در چنين شرايط كدام كس پرواى ضبط تاريخ درست حوادث را داشت؟بر فرض كه هيچيك از اين دو عامل دخالتى در اين روى داد نداشته باشد،بدون شك دسته هاى سياسى كه پس از اين تاريخ روى كار آمدند تا آنجا كه توانسته اند تاريخ حادثه ها را دستكارى كرده اند.

بارى به نقل مجلسى از دلائل الامامه در اين بيمارى بود كه دو تن صحابى پيغمبر ابو بكر و عمر خواستار ديدار او شدند.اما دختر پيغمبر رخصت اين ديدار را نمى داد.على (ع) گفت من پذيرفته ام كه تو بآنان اجازت ملاقات دهى.فاطمه گفت حال كه چنين است خانه خانه تو است ⁽⁸⁾ هر چند ابن سعد نوشته است ابو بكر چندان با دختر پيغمبر سخن گفت كه او را خشنود ساخت ⁽⁹⁾ اما ظاهرا از اين ملاقات نتيجه اى كه در نظر بود بدست نيامد.دختر پيغمبر بآنان گفت نشنيديد كه پدرم فرمود فاطمه پاره تن من است هر كه او را بيازارد مرا آزرده است؟ گفتند چنين است!فاطمه گفت شما مرا آزرديد و من از شما ناخشنودم ⁽¹⁰⁾ و آنان از خانه او بيرون رفتند.بخارى در صحيح نويسد:پس از آنكه دختر پيغمبر ميراث خود را از خليفه خواست و او گفت از پيغمبر شنيدم كه ما ميراث نمى گذاريم زهرا ديگر با او سخن نگفت تا مرد ⁽¹¹⁾ .

در واپسين روزهاى زندگى،اسماء دختر عميس را كه از مهاجران حبشه و از نزديكان وى بود طلبيد.چنانكه نوشتيم اسماء نخست زن جعفر بن ابى طالب بود،چون جعفر در نبرد مؤته شهيد شد به ابو بكر بن ابى قحافه شوهر كرد.دختر پيغمبر به اسماء گفت:

-من خوش نمى دارم بر جسد زن جامه اى بيفكنند و اندام او از زير جامه نمايان باشد. -من در حبشه چيزى ديدم،اكنون صورت آنرا به تو نشان مى دهم.سپس چند شاخه تر خواست.شاخه ها را خم كرد.پارچه اى بروى آن كشيد.دختر پيغمبر گفت: -چه چيز خوبى است.نعش زن را از نعش مرد مشخص مى سازد.چون من مردم تو مرا بشوى! و نگذار كسى نزد جنازه من بيايد. ⁽¹²⁾ در آخرين روز زندگانى آبى خواست.بدن خود را نيكو شست و شو داد جامه هاى نو پوشيد و به غرفه خود رفت.خادمه خويش را گفت تا بستر او را در وسط غرفه بگستراند.سپس روى به قبله دراز كشيد دست ها را بر گونه هاى نهاد و گفت من همين ساعت خواهم مرد ⁽¹³⁾ بنقل علماى شيعه،شوهرش على (ع) او را شست و شو داد.ابن سعد نيز همين روايت را اختيار كرده است ⁽¹⁴⁾ .ليكن چنانكه نوشتم ابن عبد البر گويد دختر پيغمبر اسماء را گفت تا متصدى شست و شوى او باشد.و گويا اسماء در شست و شوى فاطمه (ع) با على عليه السلام همكارى داشته است.

ابن عبد البر نوشته است چون دختر پيغمبر زندگانى را بدرود گفت،عايشه خواست به حجره او برود اسماء طبق وصيت او را راه نداد.عايشه شكايت به پدر برد كه:

-اين زن خثعميه ⁽¹⁵⁾ ميان من و دختر پيغمبر در آمده است و نمى گذارد من نزد جسد او بروم. بعلاوه براى او حجله اى چون حجله عروسان ساخته است.ابو بكر در حجره دختر پيغمبر آمد و گفت: -اسماء چرا نمى گذارى زنان پيغمبر نزد دختر او بروند؟چرا براى دختر پيغمبر حجله ساخته اى؟ -زهرا بمن وصيت كرده است كسى بر او داخل نشود-چيزى را كه براى نعش او ساخته ام، وقتى زنده بود باو نشان دادم و بمن دستور داد مانند آنرا برايش بسازم.

-حال كه چنين است هر چه بتو گفته چنان كن ⁽¹⁶⁾ .

ابن عبد البر نوشته است نخستين كس از زنان كه در اسلام براى او بدين سان نعش ساختند فاطمه (ع) دختر پيغمبر (ص) بود.سپس مانند آنرا براى زينب بنت جحش (زن پيغمبر) آماده كردند.

1.همانا پرهيزكاران را نيكو بازگشتگاهى است.بهشت جاويدان كه درهاى آن بروى آنان گشوده است.

2.بحار ص 191 ج 43.روضة الواعظين ص 151.

3.الاستيعاب ص 749.

4.بحار ص 213 ج 43.

5.عيون المعجزات بنقل مجلسى ص 212.

6.طبقات ج 8 ص 18.

7.انساب الاشراف بلاذرى ص 402.

8.بحار ج 43 ص 170 بنقل از دلائل الامامه و نيز رجوع شود به علل الشرائع ج 1 ص 178.

9.طبقات ص 17 ج 8.

10.بحار ص 171.

11.صحيح ج 5 ص 177.

12.استيعاب ص 751 و رجوع به طبقات ابن سعد ج 8 ص 18 و انساب الاشراف ص 405 و بحار ج 43 ص 189 شود.

13.بحار ج 43 ص 172 به نقل از امالى شيخ طوسى و رجوع به انساب الاشراف ص 402 و طبقات ج 8 ص 17-18 شود.

14.طبقات ج 8 ص 18.

15.خشعم از قحطانيان و از عرب هاى جنوبى بوده است.و اين سرزنشى است كه عدنانيان (و از جمله قريش) به قحطانيان مى كردند.

16.استيعاب ص 751،چنانكه نوشتيم اسماء در اين تاريخ زن ابو بكر بوده است.