زائر حسين عليه السلام - داستانهایی از زمین کربلا نسخه متنی

زائر حسين عليه السلام

در كتاب كامل الزياره و وسايل و كتاب تحفة الزّاير، مجلسى مرحوم روايت نموده است از معاوية بن عمَّار كه گفت: روزى بخدمت مولاى خود امام جعفرصادق عليه السلام مشرَّف شدم، ديدم آن سرور مشغول نماز است چون فارغ شدند، شنيدم كه مناجات مىكرد باپروردگار خود و عرض مىكرد:

اى خداونديكه مخصوص كرده اى آينده ما را به كرامت، و وعده داده اى ما را به شفاعت، و علوم رسالت را به ما داده اى و ما را وارث پيغمبران گردانيده اى و ختم كرده اى امتّان گذ شته را و علم گذشته و آينده را به ما داده اى و ما را مخصوص به وصيّت پيغمبر صلّى الله عليه وآله وسلّم گردانيده اى و دلهاى مردم را مايل به ما گردانيده اى، بيامرز مرا و برادران مرا به زيارت كنندگان قبر ابى عبداللَّه حسين عليه السلام را كه خرج كرده اند مالهاى خود را، و بيرون آورده اند از شهرها بدنهاى خود را، براى رغبت بر نيكى ما و اميد ثوابهاى تو در صله ما، و براى شاد گردانيدن پيغمبر صلّى الله عليه وآله وسلّم تو، و اجابت نمودن ايشان امر ما را، و براى خشمى كه بر دشمنان ما داخل كرده اند، و مقصود ايشان خوشنودى تو است، پس عوض ايشان را از جانب ما به خوشنودى بده،

و حفظ كن ايشان را در شب و روز، و رفيق ايشان را در اهل و اولاد، ايشان را كه در وطن خود گذاشته اند، و دفع كن از ايشان شرّ هر جبّار معاند را، و هر ضعيف و قوى از مخلوقات خود و از شرّ شياطين جنّ و انس را، و بده به ايشان زياده از آنچه از تو اميد دارند،

اى خداوند ما چون دشمنان عيب و سرزنش كردند با ايشان به سبب بيرون آمدن ايشان به زيارت ما پس مانع ايشان نشد از عزم كردن و بيرون آمدن به زيارت ما،

پس رحم كن آن رويهاى ايشان را كه مىمالند بر قبر امام حسين عليه السلام و رحم كن بر آن ديده هاى ايشان كه گريه و آب چشم آن را جارى كرده اند براى ترحّم بر ما، و رحم كن دلهاى ايشان را كه سوخته و جزع كرده اند در مصيبت ما، و رحم كن آن صداهاى ايشان كه بلند كرده اند در مصيبت ما، خداوندا آن خانه ها و بدنها را به تو مىسپارم تا سيراب گردانى از حوض كوثر و روز تشنگى ايشان.

و از اين قسمت مناجات و دعا بسيار كرد تا اينكه سر از سجده بر داشت و عرض كردم: آن دعا كه در حقّ زوّار و گريه كنندگان امام حسين عليه السلام از شما شنيدم، كه مثل آن را در حقّ كسى كه خدا رانمى شناسد مىكرديد، گمان دارم كه آتش جهنّم هرگز بر او نرسد،

آرزو كردم كه خدايا كاش حجّ نكرده بودم و به زيارت امام حسين عليه السلام مشرّف ميشدم، آن حضرت فرمودند: چه مانع است تو را اى معاويه. ترك زيارت حسين عليه السلام نكن، عرض كردم فدايت شوم نمى دانستم كه زيارت آن حضرت اينقدر فضيلت دارد، فرمود:

اى معاويه آنهايى كه در آسمان از براى زيارت كننده حسين عليه السلام دعا ميكنند ترك نكن زيارت حسين عليه السلام را از ترس و خوف كسى، زيرا هركس ترك كند زيارت او را آنقدر حسرت مىبرد و آرزو مىكند كه اى كاش آن قدر در نزد قبر آن حضرت مىماندم كه در آنجا مد فون مىشدم.

آيا دوست ندارى كه خدا تو را در ميان آن اشخاصى كه دعا ميكند براى ايشان رسول خدا صلّى الله عليه وآله وسلّم و على عليه السلام و فاطمه سلام الله عليها و باقى ائمّه معصومين عليه السلام ببيند؟ آيا نمى خواهى از كسانى باشى كه در قيامت مىآيند و هيچ گناه براى ايشان نمى باشد؟ آيا نمى خواهى از كسانى باشى كه حضرت رسول صلّى الله عليه وآله وسلّم در قيامت با ايشان مصافحه ميكند؟(33)

(آرى رسول خدا صلّى الله عليه وآله وسلّم مىفرمايد:

مَن مِسَّ جِلدى لَم تَمسَّ النّار. يعنى هركس بدن مرا لمس كند آتش جهنّم بر او نمى رسد پس معلوم است كسى كه با رسول خدا صلّى الله عليه وآله وسلّم مصافحه كند آتش دوزخ را البته نخواهد ديد.

اللّهمّ ارزقنى زيارت الحسين بحقّ الحسين و جدّه و ابيه و امّه و اخيه و ذرّيته و بنيه عليه السلام.

خدايا روزى كن زيارت امام حسين عليه السلام را بر ما بحقّ امام حسين عليه السلام و جدّش رسول خدا صلّى الله عليه وآله وسلّم و پدرش اميرالمؤمنين عليه السلام و مادرش فاطمه زهرا سلام الله عليها و برادرش امام حسن عليه السلام واولادش عليه السلام.