زندگانی حضرت فاطمه زهرا (س) نسخه متنی

شيخ اجل ابوالفتوح رازى رضوان اللَّه عليه. در تفسير همين آيت كريمه يادى از فاجعه ى كربلا مى آورد و مى گويد:

«... يعنى دلتنگى مكن از آنچه تو را ابتر گويند و خوانند.

ما تو را كثرتى دهيم در عقب و فرزندان كه بر زمين هيچ بقعه نماند الا كه آنجاى جماعتى از فرزندان تو باشند بينى كه در طف كربلا آن جماعت كه اهل بيت را بكشتند. از فرزندان حسين بن على، جز على زين العابدين نمانده بود خداى تعالى از نسل او و فرزندان او عالم را پر كرد. اكنون تو شكر خداى كن و نماز بگزار و روز عيد شتر بكش كه دشمنان تو ابترند و دنبال بريده خواهند بود چنانكه در جهان اثرى نماند ايشان را و اعقاب ايشان را به قدرت پروردگار تو».

با اين ترتيب كلمه ى كوثر در سوره كريمه ى «كوثر» با بيان آشكارى به نسل و عقبه تفسير مى شود و اين كه پروردگار متعال پيامبر گرامى خود را به اعطاى «كوثر» افتخار داده و دشمنانش را مقطوع النسل و دنباله
بريده و «ابتر» ناميده اعلام مى دارد كه كوثر كانون نسل و مايه ى ذريه ى رسول اللَّه است. و از آن جايى كه نسل پيغمبر جز از فاطمه ى زهرا سلام اللَّه عليها در جهان نمانده مى توانيم به اين نتيجه برسيم كه كوثر عنوان پرافتخارى براى فاطمه ى زهرا است.

كوثر، فاطمه است كه به رسول اللَّه اعطا شده و از وجود گرانمايه ى او جهان از نسل رسول اللَّه لبريز شده است.

كوثر فاطمه ى زهرا است كه با وجود عزيز خود دهان دشمنان نبى اللَّه را با مشت جواب درهم شكسته و زبان شماتت كنندگان و سرزنش گويان را از ريشه برآورده است.

خداى متعال به رسول خود فاطمه يعنى كوثر را بخشيده، و از آغوش اين دختر سيل خيرات و بركات به جهان گشوده و فاطمه ى زهرا كوثر يعنى همان عطيه ى گرانمايه ى سوره ى مباركه ى «انا اعطيناك» است و رسول اكرم به همين جهت در ميان فرزندان خود براى او عنوان ممتازى كه مايه ى حيرت و اعجاب زوجات مطهرات و ملت عرب شده بود قاتل بود.

رسول اكرم از ام المومنين خديجه سلام اللَّه عليها هفت پسر و دختر و از ماريه ى قبطيه ابراهيم را كه به رويهم هشت فرزند مى شوند بر دامن خود ديده بود ولى مى فرمود: «در آن شب كه با جبراييل از لاى درختان بهشت مى گذشتيم اين فرشته ى مقرب سيبى به من هديه كرد و دستور داد نيمى از آن سيب را به خديجه بخورانم. من و خديجه آن سيب بهشتى را با هم خورديم و نطفه ى دخترم فاطمه ى زهرا از آن سيب انعقاد يافته است.»

رسول اكرم مى فرمود:

- «به همين جهت هر وقت كه دخترم را به آغوش مى كشم از سينه ى وى بوى بهشت مى شنوم.»

پيغمبر اطهار چهار دختر داشت كه زندگانيشان با تعريف جامعى ياد شده ولى ميان اين چهار دختر تنها فاطمه ى زهرا در رديف سيدات نساء عالمين قرار گرفته است.

قولى است كه به قول معروف «جملگى برآنند».

قاضى بيضاوى در تفسير «انوارالتنزيل» در انتهاى سوره ى كريمه ى «تحريم» در آن جا كه از انحراف عايشه و حفصه ياد مى شود و عايشه و حفصه به زنان نوح و لوط تشبيه و يا دست كم به سرگذشت آن دو زن تهديد مى شوند در آن جا چنين مى گويد:

«... عن النبى عليه الصلوه و السلام كمل من الرجال كثير ولم يكمل من النساء الااربع.»

1 - آسيه بنت مزاحم.

2 - مريم بنت عمران.

3 - خديجه بنت خويلد.

4 - فاطمه بنت محمد و فضل عايشه ى على النساء كفضل التريد على سائر الطعام.

اين چهار زن توانسته اند به حد كمال رسند يعنى در سلوك حيات به حقيقت نايل شوند.

اين چهار زن مريم و خديجه و آسيه و فاطمه اند.