زندگانی حضرت فاطمه زهرا (س) نسخه متنی

زندگيش لبريز از لغزش و لبريز از پوزش بود و مردى گناهكار بود. و امّا عثمان تا آن جا خرابكارى را از حد برده بود كه ملّت موحّد و مؤمن اسلام دست بدست هم داده خونش را به خاك ريخت.

برادران ما از فرقه ى عامه هديهم اللَّه با چنين ائمه ناچارند سخن باطل برانند و رسول اكرم را نيز غير معصوم و اسير زلت و گناه بشمارند بلى مى بينيد كه به خطا مى ورند.

اين حقيقت از روز روشن روشنتر است كه پيشواى گمراه نمى تواند پيرو راه شناس و سعادتمند داشته باشد.

اين مسلم است كه اگر رسول اكرم معاذ اللَّه بر شهوت و غضب خود مسلط نبود، شايسته نبود بر صدر نبوت بنشيند و مردم را براى مبارزه با شهوت و غضب آماده سازد.

بدين منوال اگر خلفا و جانشينانش معصوم نباشند نمى توانند فرمان او را براى مردم تفسير و توضيح كنند.

برادران ما از فرقه ى عامه چنان گرفتار احساسات و تعصب خويشند كه به خاطر مدعاى بى هوده خود لب به بى هوده مى گشايند و چون ائمه ى خويش را گناهكار مى بينند گستاخانه دامن نبوت را نيز به گناهى موهوم مى آلايند:

تعالى اللَّه عما يقول الظالمون علوا كبيرا.

حق اين بود كه سخن ما در مساله ى عصمت در مقدمه ى كتاب «نخستين معصوم» به ميان آيد ولى از اين نظر كه نگارنده اين مساله را حل شده مى دانست به حلش نپرداخت ولى در مقدمه ى اين كتاب از آن جايى كه در اين كتاب از زندگانى يك مقام «غير امام» تعريف مى كنيم و در عين حال معصومش مى دانيم به توضيح عصمت مبادرت ورزيديم.

فاطمه ى زهرا و صديقه ى طاهره صلوات اللَّه عليها با اين كه امام نبود، معصوم بود. ما معتقديم كه فاطمه بنت محمد صلى اللَّه عليه و آله پاك

به دنيا آمده و همچنان پاك از دنيا رفته است.

دليل ما بر عصمت فاطمه ى زهرا سوره ى «هل اتى» است:

ان الابرار يشربون من كاس كان مزاجها كافورا. عينا يشرب بها عباداللَّه يفجرونها تفجيرا.

عنوان ابرار تنها به معصوم تعلق مى گيرد و ذات اقدس الهى در اين آيت مقدسه فاطمه را از ابرار مى شمارد. و اين حديث هم از رسول اكرم مصدق و مسلم قاطبه ى مسلمانان است.

جمهور ملت اسام تصديق مى كند كه رسول اكرم فرمود:

در ميان زنان جهان تنها چهار زن به حد تهذيب و كمال رسيده اند و فاطمه ى زهرا يكى از آن چهار زن كامل و مهذب دنياست.

فاطمه معصوم است و گرنه رسول اكرم رسول ما ينطق عن الهوى ان هوالاوحى يوحى.

درباره اش نمى فرمود:

فاطمه بضعه منى فمن اغضبها فقد اغضبنى.

در اين جا مقدمه ى كتاب را به پايان مى رسانيم و اطمينان داريم كه خوانندگان گرامى ما خواه موافق و خواه مخالفت وقتى از زندگانى فاطمه در اين كتاب آگاه شدند بيدريغ بر عصمتش گواهى خواهند داد. و ما توفيقى الا با اللَّه عليه توكلت و اليه انيب.

آبان ماه 1336 فاضل.