زندگانی حضرت فاطمه زهرا (س) نسخه متنی

2 - ام ايمن رضى اللَّه عنها.

عمربن خطاب بر ضد اين دو شاهد سخن گفت و به اصطلاح شهود فاطمه را «جرح» كرد .

عمر گفت: اما اما ايمن؟ امراه؟ اعجميه لا يفصح و لا تقبل شهادتها و اما على فيجر النار الى قرصته.

عمر پيش از همه چيز اين دو شاهد را جرح كرده بود، گفته بود: كه ام ايمن زنى اعجمى است يعنى نمى تواند درست حرف بزند و شهادتش مورد قبول نمى تواند باشد و على هم آتش را به طرف نان خود مى كشاند يعنى به بهانه ى زنش به نفع خودش تلاش مى كند.

اين ام ايمن اسمش «بركه» و نام پدرش ثعلبه بود. خانه زاد خانواده ى رسالت بوده و رسول اكرم وى را به عقد زيد بن حارثه كه به «حب رسول اللَّه» معروف است درآورده و خدا پسرى هم به او داده بود.

اين ام ايمن مادر اسامه بن زيد بود كه رسول اكرم ابوبكر و عمر و وجوه مهاجر و انصار را به تبعيت و فرمانبريش مامور فرموده بود.

ام ايمن بى آن كه به حرف عمر اعتنا كند رويش را به طرف ابوبكر برگردانيد و گفت:

- تا به اين سوال من جواب ندهى سخنى نخواهم گفت:

- چه مى خواهى بپرسى ؟

- مى خواهم بپرسم آيا از رسول اللَّه شنيده اى كه فرمود:

«ام ايمن زنى از بهشت است» ؟

ابوبكر خواه و ناخواه تصديق كرد.

-آرى شنيده ام.

ام ايمن از فرصت استفاده كرد و گفت:

- اين ملت اسلام گواه باشيد كه من گواهى مى دهم: ان اللَّه عزوجل

اوحى الى رسول اللَّه فات ذالقربى حقه فجعل فدك لفاطمه طعمه لامراللَّه.

بر اساس آيت «آت ذالقربى» رسول اكرم فدك را به فاطمه بخشيد.

اميرالمومنين على ابن ابى طالب هم بر اين منوال شهادت داد و ابوبكر در برابر اين شهادت ها، اين حقيقت ها مطلقا از سياست ضعيف و رقت قلب خود استفاده مى كرد، گريه مى كرد، ناله مى كرد و قسم مى خورد كه رسول اكرم فرمود:

ما انبياء ارث و ميراث نمى گذاريم و وقتى روى مطلب را دگرگون ديد و ديد كه صحبت ارث و ميراث انبياء به ميان نيست و اين ام ايمن و على مرتضى دو شاهد عادل هستند كه شهادت مى دهند فدك در حيات رسول اكرم، يعنى در سال هفتم هجرت، يعنى چهار سال پيش از رحلت رسول اللَّه به فاطمه بخشيده شده با مشاورين خود به مشورت پرداخت و بر اساس آن مشورت تصميم گرفته شد يكباره سر و صداى فدك را خاموش سازند.

ابوبكر به فاطمه ى زهرا گفت:

- آيا رسول اللَّه صلى اللَّه عليه و آله درباره ى اين بخشش سندى هم اعطا فرموده يا فقط شفاها فدك را به شما واگذار كرده است؟

حضرت زهرا جواب داد:

در اين مورد دستخطى هم دارم.

ابوبكر آن دستخط را از فاطمه ى زهرا دريافت داشت ولى خدا مى داند كه با آن سند چه كرده اند.

گفته مى شود كه خليفه آن سند را ديگر به حضرت فاطمه باز نگردانيد و گفته مى شود بر اساس يك توطئه ى خصوصى ابوبكر آن سند را امضا كرده ولى عمر بن خطاب جبرا از دختر پيغمبر ربوده و پاره پاره اش كرده... اين گذشته ها يا راست يا دروغ با اين حقيقت تلخ منافات نخواهد داشت كه ابوبكر خليفه دختر پيغمبر را از ميراث مسلمش محروم ساخته ولى خود وصيت كرد كه در خانه ى رسول اكرم به خاك سپرده شود و دليلش هم اين بود كه چون دخترش عايشه «يك نهم از يك هشتم آن خانه را» از رسول اللَّه به ميراث است برده مى تواند جنازه پدرش را در كنار مرقد رسول اللَّه دفن كند.