لطفا منتظر باشید ...
4. عدول از ضبط نسخه‌ها و تصحيح اغلاط مسلم و غيرقابل توجيه آنها
در موارد بسيار استثنايي؛ به خصوص در موارد مربوط به آيات قرآن كريمگاهي مواردي در نسخه‌ها پيش مي‌آيد كه غلط بودن آن «اظهر من الشمس» و غير قابل چشم‌‌‌‌پوشي است. در اين گونه مواقع، مصحح، براي تصحيح خطايي كه بر قلم نسخه‌بردار يا حتي صاحب اثر رفته است، احساس وظيفه و تكليف مي‌كند. استاد خود در اين باره مي‌گويند: مواردي كه قطع به صحت آنها‌ست و در نسخ غلط بود، مانند آيات كريمه قرآني، فقط آنها از اين مبنا (رعايت ضبط نسخ) خارج است؛ زيرا كه به ضرورت دين، صحت آن، ثابت و بطلان آن، محرز و مقطوع به است. پس فقط در اين قبيل موارد به ضبط صور نسخ اعتنايي نداشته‌ايم.[12] نمونه‌اي از اين گونه تصحيحات در صفحه 127 كتاب «النقض» آمده است: پنجم اين جماعت، بزر جميد بود نايب حسن صبّاح از ولايت اندجه رود كه ناحيه مجبّران و مشبّهيان بود، در عهد اولين. تعليقات: ع ث ب : «بزرجمهر»، م ح : «بوذرجمهر»، د: بوذرجميد، متن تصحيح قياسي است و دليل بر آن، اتفاق همه مورخاني است كه به ذكر اخبار اسماعيليه پرداخته‌اند بر اينكه نايب حسن صبّاح و جانشين بلافصل او «بزرگ اميد» بوده است. (تعليقات، ج1، ص 101)
