مهمترين كاركرد پاورقيها، درج نسخسه بدلهاست. از آنجا كه در هر صفحه از تصحيحات استاد با نسخه بدلها مواجه ميشويم، به ذكر نمونه در اين باب، نيازي نميبينيم. دو. توضيحات لغوي مأخذ اين گونه توضيحات، معمولاً آثار نزديک به عصر مؤلف و يا قاموسهاي عربي و فرهنگهاي معتبر فارسي است.
سه. نقد متن
نقد متن، گاهي نقد لغوي يا انشايي است و گاهي نقد محتوايي و موضوعي كه در هر صورت بر اشراف و تسلط علمي استاد بر متون مصحح، دلالت ميكند.
چهار. نقد نسخه بدل
صدر آيه 15 سوره فرقان و ذيل آن اين است: «كانت لهم جزاء و مصيرا» پوشيده نماند كه در نسخه «1» به جاي «جنة الخلد»، «دار الخلد» آورده و به آيه «لهم فيها دارالخلد» (آيه 28 سوره فصلت) استشهاد نموده است و اين درست نيست؛ زيرا كه آن آيه در وصف دوزخيان است نه بهشتيان كه سخن در آن است؛ فتفطّن. (ص 345، الرسالة العليه)
پنج. تكميل مطالب متن
متن: «ديگر نوع به حق (ع) از خداي تعالي، نجات خواست؛ «نجّني و من معي من المومنين» و اين امت را گفت: حَقّا علينا نُنج المؤمنين» پانوشت: ذيل آيه صدر سوم از سوره مباركه يونس و تمام آن اين است:« ثَّم نُنجي رسلنا و الذين آمنوا كذلک حقا علينا ننج المومنين». (ص 35، الرساله العليه)