آزادی در اندیشه اسلامی نسخه متنی

ولى ما چه برخوردى با آن دينى كه حق نيست بايد بكنيم؟ در اينجا لااكراه فى الدين مى آيد. لااكراه فى الدين در مورد عقايد و انديشه هاى سطح دو است نه سطح يك. اسلام يك برخورد ملايم ترى بااين عقيده هاى باطل سطح دو مى كند. اجازه ترويج در سطح جامعه را به آنها نمي دهد، ولى به پيروان آنها مى گويد آئين خودتان را داشته باشيد، بر دين و عقيده و شريعت خود بمانيد، حتى آموزش و تعليم و تربيت را به اساس دين خود داشته باشيد. يعنى شما پدران و مادران يهودى و مسيحى اجازه داريد بچه هاى خودتان را هم بر اساس عقايد باطل خودتان پرورش بدهيد، يعنى اينقدر اسلام با اينها تسامح را پيش گرفته كه اجازه تربيت و پرورش و آموزش انحرافى را به بچه هاى معصومشان مى دهد. اين برخوردى است كه اسلام با عقايد باطل سطح دو دارد. اجازه بحث علمى به اينها مى دهد، مى گويد مى توانيد در محافل علمى، از آيين خود دفاع كنيد، مناظره كنيد و ثانيا در محيطهاى خودشان مى توانند آزادانه كار تبليغى انجام بدهند ولى به آنان اجازه تبليغ و ترويج انديشه هاى باطلشان را در جامعه اسلامى و جوامع ديگر نمى دهد.