آزادی در اندیشه اسلامی نسخه متنی
لطفا منتظر باشید ...
در جلد18 وسائل الشيعه، در بحث ارتداد، روايتى را صاحب وسائل نقل مى كند كه راوى از امام مى پرسد: اگر در موردى امام (ع)يا قاضى مى داند كه فرد مرتد بخاطر شبهه اي كه واقعا برايش پيش آمده اظهار ارتداد كرده ، آيا اين ادعاى فرد مرتد كه مى گويد واقعا مردد شدم و برايم نسبت به پيامبرى پيامبر اسلام يقين حاصل نشده است از او پذيرفته است يا خير؟ در اينجا آيا حكم ارتداد در مورد اين فرد جارى مى شود يا نه؟ امام(ع)مى فرمايند: اينجا اگر قاضى بخواهد ادعاي اين مرتد را قبول كند، و بگويد چون تو شبهه دارى پس حكم ارتداد را در مورد تو اجرا نميكنم فردا هر منافقى كه از آغاز اعتقادي به اسلام نداشته و به دروغ اظهار اسلام كرده است مى تواند بيايد چنين اظهارى كند و به اين وسيله راه تضعيف جامعه اسلامى را باز مى شود. در اين روايت حضرت نمى فرمايند حكم قتل مرتد تعبدى است و اين فرد محكوم به قتل است. فرقى هم نمى كند. خير! استدلال مي كنند كه اگر اين راه باز شود، فردا هر منافقى كه از روى نفاق وارد امت اسلامى شده و از اين روش استفاده ميكند.اين روايت كاملا روشن مى كند كه مسئله حكم ارتداد بخاطر جلوگيرى از نفوذ دشمنان در خانواده بزرگ اسلام و آسيب زدن به آن از درون آن است.