«ديانت اسلام، به انسان، با ملاحظه تمام ابعاد آن مينگرد. اين نگرش جامع را قبول عقيده «وحي» به اسلام ارزاني داشته است. قرآن كتابي است كه به روشني سخن ميگويد و برخلاف نوشتههاي دوپهلو و مبهم، در عبارات آن از ابهام و پيچيدگي اثري نيست» .قوانين اسلام يك بعدي تدوين نشده و شارع مقدس به تمام جنبههاي مختلف زندگي انسان، اعم از مادي و معنوي توجه داشته است. ديانت اسلام، مجموعهاي از دستورالعملها و تكاليفي است كه خط مشي هر مسلمان را در امور سياسي و اقتصادي و فرهنگي و اجتماعي تعيين ميكند.
مقام و منزلت انسان
قرآن به انسانها، ارزشي والاتر از فرشتگان ميبخشد، با اين همه عنصر نخستين خلقت آدمي را خاك قرار داده است، تا با وقوف به اين حقيقت، از خودپرستي و غرور برحذر باشد. اسلام انديشه سقوط اخلاقي آدم را در برابر تعرض شيطان و در نتيجه انحطاط اخلاقي انسانيت را برخلاف نظر اديان مسيحيت و يهود، مردود ميشمارد، آنچه كه سياست را توجيه ميكند، حيات اخلاقي انسانها است. مقصود از خلقت انسان، سير تكاملي روح است، موضوع بهشت و دوزخ و پاداش و كيفر در اسلام به كلي براي تحقق اين منظور است، اين همان خصوصيتي است كه دين اسلام را بر ساير اديان ممتاز ميسازد. وقتي همه افراد بشر نشانهاي از خدا داشتند، طبعا رعايت احترام آنان بر همه مسلمانان واجب است و اين يكي از اصول تعليم و تربيت اسلام است. بايد به انساني كه به اعتقاد قرآن، فرشتگان او را سجده كردند، و خداوند نام چيزها را به او آموخت و در نتيجه به شناخت علمي و تسخير طبيعت دست يافت، سرتعظيم فرود آورد.اسلام، از آنگونه سيستمهاي سياسي است كه به مصالح اجتماعي بيش از منافع فردي اهميّت ميدهد، با اين همه، رعايت اين موضوع به كيفيتي است كه به اصل آزادي و اصالت انسان خللي وارد نميسازد.مفهوم حقوق بشر و به عبارت ديگر، اعتقاد بهارزش و شايستگي انسان، برگرفته از اصل توحيد در اسلام است، جنبههاي عالي و الهي انسان، آزادي و برابري اوست و قدرت كامله خداوند بشر را به سوي آزادي و برابري رهنمون است.
لطفا منتظر باشید ...
