در احاديثي از پيامبر اكرم صلياللهعليهوآله و ائمه طاهرين عليهمالسلام نيز جامعيّت اسلام تأكيد شده است، در اين جا نمونههايي را يادآور ميشويم:1) از پيامبر گرامي صلياللهعليهوآله روايت شده است كه در سفر حجةالوداع فرمودند:اي مردم هيچ چيزي نيست كه شما را به بهشت نزديك سازد، و از دوزخ دور كند، مگر اينكه شما را به آن امر كردهام، و هيچ چيزي نيست كه شما را از بهشت دور سازد و به دوزخ نزديك كند، مگر اين كه شما را از آن نهي كردهام5.2) ابوالجارود از امام باقر عليهالسلام روايت كرده است6 كه فرمود:هرگاه حديثي را براي شما گفتم، شاهدي از قرآن، براي آن بخواهيد. آنگاه به عنوان نمونه اين حديث را از پيامبر اكرم صلياللهعليهوآله روايت كرد كه آن حضرت از گفتگوي بيهوده، و تباه ساختن مال و ثروت، و زياده روي در پرسش را نهي كرده است.7در اين هنگام از آن حضرت درباره اين حديث شواهد قرآني خواسته شده، امام عليهالسلام به آيات ياد شده در زير استشهاد كرد:«لاخير في كثير من نجواهم الاّ من أمر بصدقةٍ او معروف أو اصلاح بينالناس8»در اين آيه نجواهايي كه مفيد و سازنده نباشد، و اتلاف وقت بهشمار آيد، مردود شناخته شده است، روشن است كه نجوا (سخن آهسته و در گوشي) ويژگي خاصي ندارد، بلكه ملاك، «بيهودگي» است و هر گاه اين ملاك در گفتوگوهاي ديگر نيز وجود داشته باشد، نكوهيده و مردود خواهد بود.«ولاتؤتوا السفهاء اموالكم التّي جعلاللّه لكم قياما»9در اين آيه از سپردن اموال به دست افراد سفيه نهي شده است. فلسفه و غايت اموال، قوام و استواري زندگي بشر است و هرگونه تصرفي كه با اين فلسفه و غايت ناسازگار باشد، تباه كردن مال خواهد بود، خواه توسط افراد سفيه باشد، يا افراد غير سفيه، مصرف كردن مال در مسيري كه به فلسفه و غايت آن كه بر پا داشتن حيات معقول بشري است، خدشه وارد ميسازد، كاري سفيهانه و تباه ساختن مال خواهد بود.«لاتسألوا عن أشياء ان تبدلكم تسؤكم»10در اين آيه كريمه از پرسشهايي كه پاسخ آنها تكاليف سنگيني براي سؤال كنندگان خواهد بود و خداوند به مقتضاي اصل تسهيل در شريعت، آنها را بيان نكرده است، نهي شده است. چنان كه در ادامه آيه ميفرمايد:«عفا اللّه عنها»11