62- براى شما، سوگند به خدا ياد مىكنند تا شما را راضى كنند، در حالى كه شايستهتر اين است كه خدا و رسولش را راضى سازند، اگر (راست مىگويند و) ايمان دارند.63- آيا نمىدانند هر كس با خدا و رسولش دشمنى كند، براى او آتش دوزخ است كه جاودانه در آن مىماند، اين يك رسوايى بزرگ است!
شان نزول:
از گفتار بعضى از مفسران چنين استفاده مىشود كه در آيه فوق مكمل آيه گذشته است، و طبعا در همان شان نزول نازل شده، ولى جمعى ديگر از مفسران، شان نزول ديگرى براى اين دو آيه نقل كردهاند و آن اينكه: هنگامى كه در نكوهش تخلف كنندگان از غزوه تبوك آياتى نازل شد يكى از منافقان گفت: به خدا سوگند اين گروه نيكان و اشراف ما هستند، اگر آنچه را" محمد" در باره آنها مىگويد راست باشد، اينها از چهارپايان هم بدترند، يكى از مسلمانان اين سخن را شنيد و گفت: به خدا آنچه او مىگويد حق است، و تو از چهارپا بدترى! اين سخن به گوش پيامبر (ص) رسيد به دنبال آن مرد منافق فرستاد و از او پرسيد چرا چنين