تفسیر نمونه جلد 8

تفسير: تاثير آيات قرآن بر دلهاى آماده و آلوده

‏
به تناسب بحثهايى كه در باره منافقان و مؤمنان گذشت، در اين دو آيه اشاره به يكى از نشانه‏هاى بارز اين دو گروه شده است.

نخست مى‏گويد:" هنگامى كه سوره‏اى نازل مى‏شود، بعضى از منافقان به يكديگر مى‏گويند: ايمان كداميك از شما به خاطر نزول اين سوره افزون شد"؟! (وَ إِذا ما أُنْزِلَتْ سُورَةٌ فَمِنْهُمْ مَنْ يَقُولُ أَيُّكُمْ زادَتْهُ هذِهِ إِيماناً) «1».

و با اين سخن مى‏خواستند عدم تاثير سوره‏هاى قرآن و بى‏اعتنايى خود را نسبت به آنها بيان كنند، و بگويند اين آيات، محتواى مهم و چشمگيرى ندارد، و مسائلى است عادى و پيش پا افتاده!.

اما قرآن با لحن قاطعى به آنها پاسخ مى‏دهد و ضمن تقسيم مردم به دو گروه، مى‏گويد:" اما كسانى كه ايمان آورده‏اند نزول اين آيات بر ايمانشان مى‏افزايد و آثار شادى و خوشحالى را در چهره‏هايشان آشكار مى‏سازد" (فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا فَزادَتْهُمْ إِيماناً وَ هُمْ يَسْتَبْشِرُونَ).

" و اما آنها كه در دلهايشان بيمارى نفاق و جهل و عناد و حسد است، پليدى تازه‏اى بر پليديشان مى‏افزايد"! (وَ أَمَّا الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ فَزادَتْهُمْ رِجْساً إِلَى رِجْسِهِمْ).

(1) كلمه" ما" در جمله إِذا ما أُنْزِلَتْ در حقيقت" ما زائده" و براى تاكيد است، و بعضى گفته‏اند كه" ما صله" مى‏باشد كه حرف شرط يعنى" اذا" را بر جزاى آن مسلط مى‏سازد و جمله را تاكيد مى‏كند.