تفسیر نمونه جلد 8

آن چيزى جز آتش نمى‏تواند باشد.

بنا بر اين هر دو گروه فوق يعنى آنها كه ايمان به مبدء يا ايمان به معاد ندارند، مسلما از نظر عمل آلوده خواهند بود و آينده هر دو گروه تاريك است.

اين دو آيه بار ديگر اين حقيقت را تاكيد مى‏كند كه براى اصلاح يك جامعه و نجات آن از آتش ظلم و فساد، تقويت پايه‏هاى ايمان به" خدا" و" معاد" دو شرط ضرورى و اساسى است چرا كه بدون ايمان به خدا، احساس مسئوليت از وجود انسان برچيده مى‏شود، و بدون توجه به معاد ترس از مجازات از ميان خواهد رفت، و به اين ترتيب اين دو پايه اعتقادى پايه تمام اصلاحات اجتماعى است.

سپس اشاره به حال گروه ديگرى مى‏كند كه نقطه مقابل اين دو گروه مى‏باشند و مى‏گويد" كسانى كه ايمان آوردند و عمل صالح انجام دادند، خداوند به كمك ايمانشان آنها را هدايت مى‏كند" (إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ يَهْدِيهِمْ رَبُّهُمْ بِإِيمانِهِمْ).

اين نور هدايت الهى كه از نور ايمانشان سرچشمه مى‏گيرد، تمام افق زندگانى آنها را روشن مى‏سازد، در پرتو اين نور آن چنان روشن‏بينى پيدا مى‏كنند كه جار و جنجالهاى مكتبهاى مادى، و وسوسه‏هاى شيطانى، و زرق و برقهاى گناه، و زر و زور، فكر آنها را نمى‏دزدد، و از راه به بيراهه گام نمى‏نهند.

اين حال دنياى آنها" و در جهان ديگر خداوند در باغهاى پر نعمت بهشت قصرهايى به آنها مى‏بخشد كه از زير آنها نهرهاى آب جريان دارد" (تَجْرِي مِنْ تَحْتِهِمُ الْأَنْهارُ فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ).

آنها در محيطى مملو از صلح و صفا و عشق به پروردگار و انواع نعمتها به‏