تفسیر نمونه جلد 8

و در مورد ديگر موجودى عجول (وَ كانَ الْإِنْسانُ عَجُولًا- اسراء- 11).

و در جاى ديگر كفور و كفران كننده (وَ كانَ الْإِنْسانُ كَفُوراً- اسراء- 67).

و در مورد ديگر موجودى پرخاشگر (كانَ الْإِنْسانُ أَكْثَرَ شَيْ‏ءٍ جَدَلًا- كهف- 54).

و در جاى ديگر ظلوم و جهول (إِنَّهُ كانَ ظَلُوماً جَهُولًا- احزاب- 72).

و در جاى ديگر كفور مبين و كفران كننده آشكار (إِنَّ الْإِنْسانَ لَكَفُورٌ مُبِينٌ- زخرف- 19).

و در مورد ديگر موجودى كم ظرفيت و دمدمى مزاج كه هنگام نعمت بخيل و به هنگامى بلا پر جزع است (إِنَّ الْإِنْسانَ خُلِقَ هَلُوعاً إِذا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعاً وَ إِذا مَسَّهُ الْخَيْرُ مَنُوعاً- معارج- 19 و 20 و 21).

و در جاى ديگر مغرور حتى در برابر خدا (يا أَيُّهَا الْإِنْسانُ ما غَرَّكَ بِرَبِّكَ الْكَرِيمِ- انفطار- 6).

و در مورد ديگر موجودى كه به هنگام نعمت طغيان مى‏كند (إِنَّ الْإِنْسانَ لَيَطْغى‏ أَنْ رَآهُ اسْتَغْنى‏- علق- 6).

به اين ترتيب مى‏بينيم" انسان" در قرآن مجيد به عنوان موجودى كه داراى جنبه‏هاى منفى فراوان و نقطه‏هاى ضعف متعددى است معرفى شده است.

آيا اين همان انسانى است كه خدا او را در" احسن تقويم" و" بهترين ساختمان"، آفريده است؟ (لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ فِي أَحْسَنِ تَقْوِيمٍ- تين- 4).

و نيز آيا اين همان انسانى است كه خدا معلم او بوده و آنچه را نمى‏دانسته است به وى آموخته است (عَلَّمَ الْإِنْسانَ ما لَمْ يَعْلَمْ- علق- 5).

و آيا اين همان انسانى است كه خدا بيان به او آموخته (خَلَقَ الْإِنْسانَ عَلَّمَهُ الْبَيانَ- رحمان- 3).

و بالآخره آيا اين همان انسانى است كه خدا او را در مسير پروردگار به‏