تفسیر نمونه جلد 8

نوع فصاحت در تعبير است كه قرآن در نهايت فشردگى و اختصار، همه مسائل را بازگو مى‏كند بدون يك جمله يا يك كلمه زائد و اضافى.

3- ممكن است گفته شود دليلى كه در آيات فوق بر نفى انتساب قرآن به شخص پيغمبر (ص) و اينكه حتما از ناحيه خدا است ذكر شده، قانع كننده نمى‏باشد چه لزومى دارد كه اگر اين كتاب مستند به پيامبر (ص) باشد، حتما بايد نمونه آن را قبلا از او شنيده باشند.

اما پاسخ اين سؤال با كمى دقت روشن است، زيرا طبق آنچه روانشناسان گفته‏اند نبوغ فكرى و اكتشاف و ابداع مسائل تازه و نو ظهور در انسان معمولا از سن بيست‏سالگى شروع مى‏شود، و حد اكثر به سى و پنج الى چهل‏سالگى مى‏رسد، يعنى اگر انسان تا اين تاريخ دست به ابتكار تازه‏اى نزند، بعد از آن غالبا امكان‏پذير نيست اين موضوع كه امروز به عنوان يك كشف روانشناسى تلقى مى‏شود مسلما در گذشته تا اين حد روشن نبوده، ولى غالب مردم با هدايت فطرت به اين موضوع توجه دارند كه عادتا ممكن نيست انسان روش و مكتبى داشته و چهل سال در ميان قوم و ملتى زندگى كند و مطلقا آن را بروز ندهد، قرآن نيز روى همين اصل تكيه مى‏كند كه چگونه تا اين سن و سال ممكن بود پيامبر (ص) چنين افكارى داشته باشد و آن را مطلقا مكتوم دارد.

4- همانگونه كه در ذيل آيه 21 سوره انعام اشاره كرده‏ايم در موارد زيادى از قرآن گروهى به عنوان ستمكارترين مردم (با تعبير" اظلم") معرفى شده‏اند، و در ابتدا شايد به نظر برسد كه اينها با هم تضاد دارد، زيرا هنگامى كه يك دسته به عنوان ستمكارترين معرفى شود، دسته ديگر چگونه مى‏تواند اين عنوان را به خود بپذيرد.

در پاسخ اين سؤال گفته‏ايم كه همه اين عناوين به يك عنوان باز مى‏گردد و آن مساله شرك و كفر و عناد است، و افترا و تكذيب آيات الهى، در آيات مورد، بحث‏