تفسیر نمونه جلد 8

" اما ناگهان طوفان شديد و كوبنده‏اى مى‏وزد، و امواج از هر سو به طرف آنها هجوم مى‏آورد، آن چنان كه مرگ را با چشم خود مى‏بينند و دست از زندگانى مى‏شويند" (جاءَتْها رِيحٌ عاصِفٌ وَ جاءَهُمُ الْمَوْجُ مِنْ كُلِّ مَكانٍ وَ ظَنُّوا أَنَّهُمْ أُحِيطَ بِهِمْ).

درست در چنين موقعى به ياد خدا مى‏افتند" و او را از روى اخلاص مى‏خوانند و آئين خود را براى او از هر گونه شرك و بت پرستى خالص مى‏كنند"! (دَعَوُا اللَّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ).

در اين هنگام دست به دعا بر مى‏دارند و مى‏گويند:" خداوندا! اگر ما را از اين مهلكه رهايى بخشى سپاسگزار تو خواهيم بود" نه ستم مى‏كنيم و نه به غير تو روى مى‏آوريم (لَئِنْ أَنْجَيْتَنا مِنْ هذِهِ لَنَكُونَنَّ مِنَ الشَّاكِرِينَ).

" اما هنگامى كه خدا آنها را رهايى مى‏بخشد و به ساحل نجات مى‏رسند شروع به ظلم و ستم در زمين مى‏كنند" (فَلَمَّا أَنْجاهُمْ إِذا هُمْ يَبْغُونَ فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ).

ولى" اى مردم بدانيد هر گونه ظلم و ستمى مرتكب شويد و هر انحرافى از حق پيدا كنيد زيانش متوجه خود شما است" (يا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّما بَغْيُكُمْ عَلى‏ أَنْفُسِكُمْ).

آخرين كارى كه مى‏توانيد انجام دهيد اين است كه" چند روزى از متاع زندگى دنيا بهره‏مند شويد" (مَتاعَ الْحَياةِ الدُّنْيا) «1».

" سپس بازگشت شما به سوى ما است" (ثُمَّ إِلَيْنا مَرْجِعُكُمْ).

" آن گاه ما شما را از آنچه انجام مى‏داديد آگاه خواهيم ساخت‏

(1)- كلمه" متاع" منصوب به فعل مقدرى است، و در اصل تتمتعون متاع الحياة الدنيا بوده است.