تفسیر نمونه جلد 8

و به تعبير ديگر هيچ قوم و ملتى به هنگام انحراف از مسير حق در مقابل مجازاتهاى الهى كه نتيجه اعمال خودشان است مصونيت ندارند، هنگامى كه در چنين مسيرهايى گام بگذارند و از قوانين قطعى آفرينش منحرف شوند، امكانات خود را از دست داده و سرانجام سقوط مى‏كنند، همانگونه كه تاريخ جهان نمونه‏هاى فراوانى را از آن به خاطر دارد.

در واقع قرآن به مشركانى كه در مورد آمدن عذاب الهى تعجيل مى‏كردند اخطار مى‏كند كه بى جهت عجله نكنند، به هنگامى كه زمان آنها فرا برسد، لحظه‏اى اين عذاب تاخير و تقديم نخواهد داشت.

ضمنا بايد توجه داشت كه" ساعت" گاهى به معنى لحظه و گاهى به معنى مقدار كمى از زمان است هر چند امروز معنى معروفش يك بيست و چهارم شبانه روز مى‏باشد.

در آيه بعد سومين پاسخ را مطرح كرده، مى‏گويد:" به آنها بگو اگر عذاب پروردگار شب هنگام يا در روز به سراغ شما بيايد امر غير ممكنى نيست، و آيا شما مى‏توانيد اين عذاب ناگهانى را از خود دفع كنيد"؟ (قُلْ أَ رَأَيْتُمْ إِنْ أَتاكُمْ عَذابُهُ بَياتاً أَوْ نَهاراً).

" با اين حال مجرمان و گنهكاران در برابر چه چيز عجله مى‏كنند (ما ذا يَسْتَعْجِلُ مِنْهُ الْمُجْرِمُونَ).

و به تعبير ديگر: اين مجرمان جسور اگر يقين به نزول عذاب ندارند حد اقل احتمال اين را مى‏دهند كه ناگهان به سراغشان بيايد، آنها چه تامين و تضمين و دليلى در اين باره دارند كه تهديدهاى پيامبر (ص) هرگز به وقوع نخواهد پيوست؟ انسان عاقل در برابر چنين احتمال ضررى بايد لا اقل رعايت احتياط كند و از آن بر حذر باشد.