تفسیر نمونه جلد 8

كردند، گفته مى‏شود بچشيد عذاب ابدى را!" (ثُمَّ قِيلَ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا ذُوقُوا عَذابَ الْخُلْدِ).

" آيا جز به آنچه انجام داديد كيفر داده مى‏شويد؟" (هَلْ تُجْزَوْنَ إِلَّا بِما كُنْتُمْ تَكْسِبُونَ).

اين در واقع اعمال خود شما است كه دامانتان را گرفته است، همانهاست كه در برابرتان مجسم شده و شما را براى هميشه آزار مى‏دهد.

در اينجا به چند نكته بايد توجه كرد:

1- همانگونه كه در ذيل آيه 34 سوره اعراف گفتيم بعضى از دين‏سازان عصر ما به آياتى مانند لِكُلِّ أُمَّةٍ أَجَلٌ ... كه در قرآن دو بار آمده است براى نفى خاتميت پيامبر اسلام (ص) استدلال كرده و چنين نتيجه گرفته‏اند كه هر دين و مذهبى سرانجام پايان مى‏گيرد و جاى خود را به مذهب ديگرى مى‏دهد.

در حالى كه" امت" به معنى گروه و جماعت است، نه به معنى مذهب و خصوصا پيروان يك مذهب.

هدف اين آيات آن است كه قانون حيات و مرگ مخصوص افراد نيست بلكه ملتها و گروه‏ها نيز مشمول اين قانون هستند، و به هنگامى كه در مسير ظلم و فساد قرار گيرند منقرض خواهند شد.

مخصوصا در مورد بحث با توجه به آيه قبل و بعد از آن بروشنى اين حقيقت ثابت مى‏شود كه سخن از نسخ مذهب در ميان نيست، بلكه از نزول عذاب و نابود شدن يك گروه و ملت است، زيرا هم آيه قبل و همه آيه بعد هر دو از عذاب و مجازات دنيا بحث مى‏كند.

2- با توجه به آيات فوق اين سؤال پيش مى‏آيد كه آيا جامعه‏هاى اسلامى نيز گرفتار مجازات و عذاب در اين جهان مى‏شوند؟.