تفسیر نمونه جلد 8

آنچه در آسمانها و زمين است از آن خدا است و مالكيت و حكومت او تمام جهان هستى را فرا گرفته و هيچكس نمى‏تواند از كشور او بيرون رود" (أَلا إِنَّ لِلَّهِ ما فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ).

و نيز" آگاه باشيد وعده خداوند در مورد مجازات مجرمان حق است هر چند بسيارى از مردم كه ناآگاهى، سايه شوم بر روانشان افكنده اين حقيقت را نمى‏دانند" (أَلا إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَ لكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لا يَعْلَمُونَ).

آخرين آيه مورد بحث نيز تاكيد مجددى روى همين مساله حياتى است كه مى‏گويد" خداوند است كه زنده مى‏كند، و او است كه ميميراند" (هُوَ يُحيِي وَ يُمِيتُ).

بنا بر اين هم توانايى بر مرگ و ميراندن بندگان دارد و هم زنده كردن آنها براى دادگاه رستاخيز.

" و سرانجام همه شما به سوى او باز مى‏گرديد" (وَ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ).

و پاداش همه اعمال خويش را در آنجا خواهيد يافت.

در اينجا به دو نكته بايد توجه كرد:

1- از جمله سؤالاتى كه در مورد آيات فوق مطرح مى‏شود اين است كه آيا سؤال مشركان از واقعيت داشتن كيفر الهى جنبه استهزاء داشته و يا واقعا سؤال حقيقى بوده است؟ بعضى گفته‏اند سؤال حقيقى نشانه شك است و با وضع مشركان سازگار نيست.

ولى با توجه به اينكه بسيارى از مشركان در ترديد بودند و گروهى از آنها نيز با علم به حقانيت پيامبر (ص) به خاطر لجاجت و تعصب و مانند آن به مخالفت برخاسته بودند، روشن مى‏شود كه سؤال حقيقى از آنها هيچ بعيد نيست.