تفسير: همه جا ناظر او است!
در آيات گذشته سخن از قرآن و موعظه الهى و هدايت و رحمتى كه در اين كتاب آسمانى است در ميان بود، و در آيات مورد بحث به همين مناسبت از قوانين ساختگى و خرافى و احكام دروغين مشركان سخن مىگويد زيرا كسى كه ايمان به خدا دارد و مىداند همه مواهب و ارزاق از ناحيه او است بايد اين حقيقت را نيز بپذيرد كه بيان حكم اين مواهب و مجاز و غير مجاز آنها بدست پروردگار است و بدون اذن و فرمان او دخالت در اين كار ناروا است.در نخستين آيه مورد بحث، روى سخن را به پيامبر (ص) كرده، مىفرمايد:" به آنها بگو: چرا اين روزيهايى را كه خداوند براى شما نازل كرده است بعضى را حرام و بعضى را حلال قرار دادهايد"؟! (قُلْ أَ رَأَيْتُمْ ما أَنْزَلَ اللَّهُ لَكُمْ مِنْ رِزْقٍ فَجَعَلْتُمْ مِنْهُ حَراماً وَ حَلالًا).و بر طبق سنن خرافى خود پارهاى از چهار پايان را تحت عنوان سائبه و بحيره و وصيله «1» و همچنين قسمتى از زراعت و محصول كشاورزى خود را تحريم نمودهايد و خود را از اين نعمتهاى پاك محروم ساخته، به علاوه اين مربوط به شما نيست كه چه چيز حلال و چه چيز حرام بايد باشد، اين تنها در اختيار فرمان پروردگار و خالق آنها است." بگو آيا خداوند به شما اجازه داده است چنين قوانينى را وضع كنيد، يا بر خدا افترا مىبنديد" (قُلْ آللَّهُ أَذِنَ لَكُمْ أَمْ عَلَى اللَّهِ تَفْتَرُونَ).(1) بحيره حيوانى را مىگفتند كه چندين بار وضع حمل كرده بود و سائبه شترى بود كه ده يا دوازده بچه آورده بود و وصيله نيز به گوسفندى مىگفتند كه هفت بار فرزند آورده بود (براى توضيح بيشتر به جلد پنجم صفحه 103 مراجعه فرمائيد).