تفسیر نمونه جلد 8

و اينكه مى‏بينيم در عصر و زمان ما گروهى هستند كه دم از ايمان به خدا و اسلام مى‏زنند و در عين حال دست گدايى به سوى قوانين ديگران كه قوانين غير اسلامى است دراز مى‏كنند، و يا به خود اجازه مى‏دهند كه قوانين اسلام را به عنوان اينكه قابل عمل نيست كنار بگذارند و شخصا به جعل قانون بپردازند، آنها نيز پيرو سنتهاى جاهلى هستند.

اسلام واقعى تجزيه‏پذير نيست، هنگامى كه گفتيم مسلمانيم بايد همه قوانين آن را برسميت بشناسيم، و اينكه بعضى مى‏گويند اين قوانين همه قابل اجرا نيست پندار بى اساسى است كه از يك نوع غرب‏زدگى و خود باختگى ناشى شده است.

البته اسلام به خاطر جامعيتى كه دارد در يك سلسله از مسائل با ذكر اصول كلى دست ما را باز گزارده است كه نيازهاى هر عصر و زمان را با شور و مشورت بر طبق آن اصول تنظيم و به اجرا در آوريم.

5- در آخرين آيه مورد بحث به هنگام اشاره به وسعت علم پروردگار روى سه نكته تكيه كرده و فرموده: در هيچ كار و حالى نيستى، و هيچ آيه‏اى تلاوت نمى‏كنى، و هيچ عملى انجام نمى‏دهيد مگر اينكه ما شاهد و ناظر بر شما هستيم.

اين تعبيرات سه‏گانه در واقع اشاره به" افكار" و" گفتار" و" اعمال" انسانها است، يعنى خداوند همانگونه كه اعمال ما را مى‏بيند، سخنان ما را مى‏شنود، و از افكار و نيات ما آگاه و با خبر است و چيزى از اينها از محيط علم پروردگار بيرون نيست.

بدون شك نيت و حالات روحى در مرحله نخست قرار دارد و گفتار پشت سر آن است و كردار و عمل به دنبال آن، و لذا در آيه نيز به همين ترتيب ذكر