تفسیر نمونه جلد 8
لطفا منتظر باشید ...
از آنچه گفتيم اين حقيقت نيز آشكار شد كه منظور غمهاى مادى و ترسهاى دنيوى است، و گرنه دوستان خدا وجودشان از خوف او مالامال است، ترس از عدم انجام وظائف و مسئوليتها، و اندوه بر آنچه از موفقيتها از آنان فوت شده، كه اين ترس و اندوه جنبه معنوى دارد و مايه تكامل وجود انسان و ترقى او است، به عكس ترس و اندوههاى مادى كه مايه انحطاط و تنزل است.امير مؤمنان على (ع) در خطبه معروف" همام" كه حالات اولياى خدا در آن به عاليترين وجهى ترسيم شده مىفرمايد:"
قلوبهم محزونة و شرورهم مامونة
:" دلهاى آنها محزون و مردم از شر آنها در امانند" و نيز مىفرمايد
و لو لا الاجل الذى كتب اللَّه عليهم لم تستقر ارواحهم فى اجسادهم طرفة عين شوقا الى الثواب و خوفا من العقاب
:" اگر اجلى كه خداوند براى آنها مقرر كرده نبود حتى يك چشم بر هم زدن ارواح آنها در بدنهايشان آرام نمىگرفت، به خاطر عشق به پاداش الهى و ترس و وحشت از مجازات و كيفر او" «1».قرآن مجيد نيز در باره مؤمنان مىگويد: الَّذِينَ يَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ بِالْغَيْبِ وَ هُمْ مِنَ السَّاعَةِ مُشْفِقُونَ:" كسانى كه از پروردگارشان با اينكه او را به خشم نمىبينند مىترسند و از رستاخيز بيمناكند" (انبياء- 49) بنا بر اين آنها خوف و ترس ديگرى دارند «2».