تفسیر نمونه جلد 8

" و اين پيروزى و سعادت بزرگى است براى هر كس كه نصيبش شود" (ذلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ).

و در آخرين آيه روى سخن را به پيامبر (ص) كه سر سلسله اولياء و دوستان خدا است كرده و به صورت دلدارى و تسلى خاطر به او مى‏گويد:" سخنان ناموزون مخالفان و مشركان غافل و بيخبر تو را غمگين نكند" (وَ لا يَحْزُنْكَ قَوْلُهُمْ).

" چرا كه تمام عزت و قدرت از آن خدا است" و در برابر اراده حق از دشمنان كارى ساخته نيست (إِنَّ الْعِزَّةَ لِلَّهِ جَمِيعاً).

او از تمام نقشه‏هاى آنها با خبر است،" سخنانشان را مى‏شنود و از اسرار درونشان آگاه است (هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ).

در اينجا به دو نكته بايد توجه كرد:

1- منظور از بشارت در اين آيه چيست؟

در اينكه بشارتى را كه خداوند در آيات فوق به دوستانش در دنيا و آخرت ارزانى داشته چيست؟ در ميان مفسران گفتگو است.

بعضى آن را مخصوص به بشارتى دانسته‏اند كه فرشتگان در آستانه مرگ و انتقال از اين جهان به مؤمنان مى‏دهد و مى‏گويند وَ أَبْشِرُوا بِالْجَنَّةِ الَّتِي كُنْتُمْ تُوعَدُونَ (سجده- 30).

و بعضى ديگر آن را اشاره به وعده‏هاى پيروزى پروردگار و غلبه بر دشمنان و حكومت در روى زمين ما دام كه مؤمنند و صالحند مى‏دانند.

در بعضى از روايات اين بشارت به خوابهاى خوش كه مؤمنان مى‏بينند تفسير شده ولى همانگونه كه گفتيم با توجه به مطلق بودن اين كلمه و الف و لام جنس در