تفسیر نمونه جلد 8

نخست اينكه خداوند مى‏فرمايد: ما به موسى و برادرش وحى فرستاديم كه براى قوم خود خانه‏هايى در سرزمين مصر انتخاب كنيد" (وَ أَوْحَيْنا إِلى‏ مُوسى‏ وَ أَخِيهِ أَنْ تَبَوَّءا لِقَوْمِكُما بِمِصْرَ بُيُوتاً).

و مخصوصا" اين خانه‏ها را نزديك به يكديگر و مقابل هم بسازيد" (وَ اجْعَلُوا بُيُوتَكُمْ قِبْلَةً).

سپس به خود سازى معنوى و روحانى بپردازيد" و نماز را بر پا داريد" و از اين طريق روان خود را پاك و قوى نمائيد (وَ أَقِيمُوا الصَّلاةَ).

و براى اينكه آثار ترس و وحشت از دل آنها بيرون رود، و قدرت روحى و انقلابى را بازيابند" به مؤمنان بشارت ده" بشارت به پيروزى و لطف و رحمت خدا (وَ بَشِّرِ الْمُؤْمِنِينَ).

از مجموع اين آيه استفاده مى‏شود كه بنى اسرائيل در آن زمان به صورت گروهى پراكنده، شكست‏خورده، وابسته و طفيلى، و آلوده و ترسان بودند، نه خانه‏اى از خود داشتند و نه اجتماع و تمركزى، نه برنامه سازنده معنوى داشتند و نه شهامت و شجاعت لازم براى يك انقلاب كوبنده! لذا موسى و برادرش هارون ماموريت يافتند كه براى بازسازى اجتماع بنى اسرائيل مخصوصا از نظر روحى برنامه‏اى را در چند ماده پياده كنند:

1- نخست به امر خانه سازى و جدا كردن مسكن خويش از فرعونيان همت بگمارند، اين كار چند فايده داشت:

يكى اينكه آنها با مالك شدن مسكن در سرزمين مصر علاقه بيشترى به دفاع از خود و از آن آب و خاك پيدا مى‏كردند.

ديگر اينكه از زندگى طفيلى‏گرا در خانه‏هاى قبطيان به يك زندگى مستقل، منتقل مى‏شدند.

و ديگر اينكه اسرار كارها و نقشه‏هاى آنها به دست دشمنانشان نمى‏افتاد.