تفسیر نمونه جلد 8

به كار مى‏رود، مثل اينكه به كسى كه سالها به او خدمت كرده‏ايم و بعد به ما خيانت مى‏كند، مى‏گوئيم: گناه ما فقط اين بود كه به تو پناه داديم و از تو دفاع كرديم و حد اكثر محبت را نموديم.

سپس آن چنان كه سيره قرآن است راه بازگشت را به روى آنان گشوده، مى‏گويد:" اگر آنان توبه كنند براى آنها بهتر است" (فَإِنْ يَتُوبُوا يَكُ خَيْراً لَهُمْ).

و اين نشانه واقع‏بينى اسلام و اهتمام به امر تربيت، و مبارزه با هر گونه سختگيرى و شدت عمل نابجا است، كه حتى راه آشتى و توبه را به روى منافقانى كه توطئه براى نابودى پيامبر كردند و سخنان كفر آميز و توهينهاى زننده داشتند باز گذارده، بلكه از آنها دعوت به توبه مى‏كند.

اين در حقيقت چهره واقعى اسلام است، ولى چقدر بى‏انصافند آن كسانى كه اسلام را با چنين چهره‏اى، دين فشار و خشونت معرفى كرده‏اند.

آيا در دنياى امروز هيچ حكومتى هر چند طرفدار نهايت نرمش بوده باشد در برابر توطئه‏گرانى كه بر ضد او نقشه كشيده‏اند حاضر به چنين انعطاف و محبتى مى‏باشد؟ و همانطور كه در شان نزول خوانديم يكى از مجريان اصلى اين برنامه‏هاى نفاق‏انگيز با شنيدن اين سخن توبه كرد و پيامبر هم توبه او را پذيرفت.

در عين حال براى اينكه آنها اين نرمش را دليل بر ضعف نگيرند، به آنها هشدار مى‏دهد كه" اگر به روش خود ادامه دهند، و از توبه روى برگردانند، خداوند در دنيا و آخرت آنان را به مجازات دردناكى كيفر خواهد داد" (وَ إِنْ يَتَوَلَّوْا يُعَذِّبْهُمُ اللَّهُ عَذاباً أَلِيماً فِي الدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ).

و اگر مى‏پندارند كسى در برابر مجازات الهى ممكن است به كمك آنان بشتابد سخت در اشتباهند، زيرا" آنها در سراسر روى زمين نه ولى و سرپرستى خواهند داشت و نه يار و ياورى" (وَ ما لَهُمْ فِي الْأَرْضِ مِنْ وَلِيٍّ وَ لا نَصِيرٍ).