تفسیر نمونه جلد 8

در حقيقت آنها از هر درى وارد مى‏شوند، گاهى از طريق عذر خواهى مى‏خواهند خود را بى‏گناه قلمداد كنند، و گاهى با اعتراف به گناه، تقاضاى عفو و گذشت دارند، شايد به يكى از اين طريق بتوانند در دل شما نفوذ كنند.

ولى شما به هيچوجه تحت تاثير آنان قرار نگيريد و" از آنها روى گردانيد" اما به عنوان اعتراض و خشم و انكار! نه به عنوان عفو و بخشش و گذشت (فَأَعْرِضُوا عَنْهُمْ).

آنها تقاضاى اعراض دارند، اما اعراض به معنى" گذشت" شما هم اعراض كنيد ولى به معنى" تكذيب و انكار" و اين دو تعبير مشابه با دو معنى كاملا متضاد لطافت و زيبايى خاصى دارد كه بر اهل ذوق پوشيده نيست.

سپس به عنوان تاكيد و توضيح و بيان دليل مى‏فرمايد:" چرا كه آنها موجوداتى پليدند"، و بايد از چنين موجودات پليدى صرف نظر كرد (إِنَّهُمْ رِجْسٌ) و چون چنينند" جايگاهى جز جهنم نخواهند داشت" (وَ مَأْواهُمْ جَهَنَّمُ).

زيرا بهشت جاى نيكان و پاكان است، نه جايگاه پليدان و آلودگان! اما" همه اينها نتيجه اعمالى است كه خودشان انجام داده‏اند" (جَزاءً بِما كانُوا يَكْسِبُونَ).

در آخرين آيه مورد بحث اشاره به يكى ديگر از سوگندهاى آنها شده و آن اينكه" با اصرار و سوگند از شما مى‏خواهند كه از آنها خشنود شويد" (يَحْلِفُونَ لَكُمْ لِتَرْضَوْا عَنْهُمْ).

سوگندى كه در آيه قبل گذشت به خاطر اين بود كه مؤمنان عملا واكنشى در مقابل آنها نشان ندهند، ولى سوگندى كه در اين آيه، به آن اشاره شده، براى آن است كه علاوه بر جنبه عملى، قلبا هم از آنها خشنود شوند! جالب اينكه در اين مورد خداوند نمى‏فرمايد: از آنها راضى نشويد، بلكه‏