اينها نميدانند كه حكم آن است كه خداي سبحان دستور ميدهد، مگر قبله بودن بيتالمقدس ذاتي است كه عدول از او به سمت ديگر محال باشد يا عقلاً ممكن نباشد يا عقلاً قبيح باشد؟! خداي سبحان كه جهت ندارد. مكان خاص هم ندارد، چون يك حقيقت نامحدود است در هر جهت حضور دارد [و] در هيچ جهت نيست. در همه مكان شهود دارد و در هيچ مكان هم نيست. تا به چه نحو به ما دستور بدهد كه چگونه او را عبادت كنيم، گاهي به ما دستور ميدهد كه به طرف بيتالمقدس عبادت كنيم، گاهي دستور ميدهد به طرف كعبه عبادت كنيم، هر چه دستور داد بايد عبادت كرد.آنكه در برابر دستور خداي سبحان اعتراض ميكند، نميداند [و] او سفيه است: (سَيَقُولُ السُّفَهَاءُ مِنَ النَّاسِ مَا وَلَّاهُمْ عَن قِبْلَتِهِمُ الَّتِي كَانُوا عَلَيْهَا) قبلهاي كه مسلمين داشتند در مكّه بيتالمقدس بود.
ـ جهت نماز پيامبر در مكّه و مدينه قبل از تغيير قبله
در روايات اينچنين آمده است كه رسول خدا(عليه آلاف التحية والثناء) حتّي الامكان طوري نماز ميخواند كه هم به سمت كعبه رو كرده باشد و هم به سمت بيت المقدس10؛ چون به هر سمت كه در مسجد الحرام انسان به طرف كعبه نماز بخواند درست است، ولي ايشان طرزي قرار ميگرفت كه كعبه بين ايشان و بين بيت المقدس قرار ميگرفت كه هم به كعبه روي ميكرد و هم به بيتالمقدس، مگر در جايي كه ممكن نباشد. چند سال در مكّه قبله رسمي مسلمين بيتالمقدس بود، ولي رسول خدا احترام كعبه را همچنان حفظ ميكرد [و] طوري نماز ميخواند كه هم به طرف كعبه باشد هم به طرف بيتالمقدس. بعد وقتي كه مدينه مهاجرت كردند چند ماه در مدينه هم باز به طرف بيت المقدس نماز ميخواندند يا 13 ماه يا 17 ماه يا كمتر و بيشتر چون در اين مدّت هم اختلاف هست. آنگاه در حال صلات دستور رسيد كه شما از بيتالمقدس بايد برگرديد به طرف كعبه، آنجا ديگر ممكن نبود هم به طرف بيتالمقدس باشد هم به طرف كعبه، به طرف كعبه شد.