مسأله حجاب نسخه متنی
لطفا منتظر باشید ...
مرد - از نظر جنسى - واقع نمى شوند و لذا اميدى به ازدواج ندارند . ممكن است طمع داشته باشند ولى اميد ندارند . جمله (( ان يضعن ثيابهن )) مى فهماند كه زن دو نوع لباس دارد : يكى لباس بيرون و ديگر لباس داخل منزل . آنچه رخصت داده شده است اينست كه زنان سالخورده مى توانند لباس رو را در بياورند ولى در عين حال به آنها اجازه خودنمائى و خودآرائى داده نشده است . در روايات اسلامى حدود برداشتن پوشش براى زنان سالخورده تعيين گرديده است و ذكر شده كه جايز است روسرى خود را بردارند : الحلبى عن ابى عبدالله عليه السلام انه قرأ (( ان يضعن ثيابهن )) قال : الخمار و الجلباب .قلت : بين يدى من كان ؟ فقال : بين يدى من كان , غير متبرجة بزينة . فان لم تفعل فهو خير لها ( 1 ) . عبيدالله حلبى گفت كه امام صادق فرمود مقصود از (( ان يضعن ثيابهن )) روسرى و چهارقد است . گفتيم جلو هر كس كه بود ؟ فرمود جلو هر كس كه بود اما به شرط اينكه ساده باشد و نخواهد خودآرائى و خودنمائى كند . از جمله (( و ان يستعففن خير لهن )) مى توان يك قانون كلى استنباط كرد و آن اينست كه از نظر اسلام هر قدر زن جانب عفاف و ستر را بيشتر مراعات كند پسنديده تر است و رخصتهاى تسهيلى و ارفاقى كه به حكم ضرورت درباره وجه و كفين و غيره داده شده است , اين اصل كلى اخلاقى و منزلى را نبايد از ياد ببرد .
