به چند دليل مى توان گفت كه پوشش وجه و كفين واجب نيست : 1 - آيه (( پوشش )) كه همان آيه 31 سوره نور است و براى بيان اين وظيفه و تعيين حدود آن است , پوشانيدن وجه و كفين را لازم نشمرده است . در اين آيه به دو جمله مى توان استناد جست . يكى جمله (( و لا يبدين زينتهن الا ما ظهر منها )) و ديگر جمله (( و ليضربن بخمرهن على جيوبهن )) در مورد جمله اول ديديم كه اكثر مفسران و عموم روايات , خضاب و سرمه و انگشتر و دستبند و امثال اينها را مصداق مستثنى ( الا ما ظهر ) دانسته اند . اين زينتها , زينتهائى است كه در چهره و دو دست تا مچ , صورت مى گيرد . خضاب و انگشتر و دستبند مربوط به دست است , و سرمه مربوط به چشم . كسانى كه پوشش وجه و كفين را واجب مى دانند بايد استثناء (( الا ما ظهر )) را منحصر بدانند به لباس رو , و واضح است كه حمل استثناء بر اين معنى بسيار بعيد و خلاف بلاغت قرآن