3 - روايت
دليل سوم از ادله كسانى كه پوشش وجه و كفين را لازم شمرده اند روايتى است كه در كتب حديث نقل شده و شهيد ثانى در مسالك به آن استدلال و سپس نقد كرده است . مضمون روايت اينست : در حجة الوداع , زنى براى پرسيدن مسأله اى خدمت رسول اكرم صلى الله عليه و آله آمد . فضل بن عباس پشت سر رسول خدا سوار بود . نگاههائى بين آن زن و فضل رد و بدل شد . رسول اكرم متوجه شد كه آندو به هم خيره شده اند و زن جوان به جاى اينكه توجهش به جواب مسأله باشد همه توجهش به فضل است كه جوانى نورس و زيبا بود . رسول اكرم با دست خود صورت فضل را چرخانيد و فرمود زنى جوان و مردى جوان , مى ترسم شيطان در ميان ايشان پا بنهد ( 1 ) . شهيد رضوان الله عليه , در پاسخ اين استدلال مى گويد : اين روايت دليل بر عدم وجوب پوشيدن چهره است و حتى دليل بر جواز نظر به چهره اجنبيه است نه دليل بر وجوب پوشيدن چهره و بر حرمت نظر . ما سخن شهيد را چنين توضيح مى دهيم : اولا طبق مفاد اين حديث پيغمبر اكرم زن را از باز گذاشتن چهره اش نهى نفرموده بود كه منتهى بدين جريان شد . ثانيا خود رسول اكرم ضمن پاسخ دادن به مسأله آن زن , به چهره زن نگاه مى كرد كه متوجه شد آن زن آزمندانه به چهره زيباى فضل خيره شده است . ثالثا قرائن اين قصه حكايت مى كند كه نگاه آندو به يكديگر شهوت آلود بوده1 - صحيح بخارى جلد 8 صفحه 63 .