بعضى ها براى پوشش زن ريشه اقتصادى قائل شده گفته اند حريم و پوشش يادگار عهد مالكيت و تسلط مرد است . مردان به خاطر اينكه از وجود زنان بهره اقتصادى ببرند و آنها را مانند بردگان استثمار كنند , آنها را در خانه ها نگه مى داشتند , و براى اينكه فكر زن را قانع كنند كه خودبخود از خانه بيرون نرود و بيرون رفتن را كار بدى بداند فكر حجاب و خانه نشينى را خلق كردند . گويندگان اين سخن , سعى كرده اند مسائل ديگرى از قبيل نفقه و مهر را نيز براساس مالكيت مرد نسبت به زن توجيه كنند . در كتاب (( انتقاد بر قوانين اساسى و مدنى ايران )) صفحه 27 مى نويسد : . (( هنگامى كه قانون مدنى ايران تدوين شد هنوز از برده فروشى در بعضى از نقاط دنيا اثرى به جا بود و در ايران نيز با اينكه اين كار على الظاهر از ميان رفته بود ولى باز در مغز قانونگزاران آثارى از برده فروشى